kısıldığım kapanda kuş sürüleri
herkesin özgürlüğü bi garip
bense sevmelerimin muhatabına esirim
yalınlığımla sokağıyım düşlerinin
hiçbir kapımın numarası yok
ve bulutlarla mühürlü kimliğim
üstümde vesikalık bir gökyüzü
hep çocukların okula gitme anındayım...
yorumla hadi şarkılarımı
netleşsin acılarım
gözyaşlarım düze çıksın
oysa ellerin ne güne duruyordu
parmaklarınla toplasan yıkılmış güzlerimi...
birlikte bakarak paylaştık ya karman çorman bulvarları
düşmez ah o canım bakışlarından bakışlarım
şimdi arsız yağmurlar çiğniyor yollarda kalan gözlerimi
yağmaladım kendimi seninle
söz bilmez harabedir dudaklarım
enkazında gömülüyüm kendi sözcüklerimin
yorumladığın dünyamızdan çıkmıyorum artık
kendimi sende unutarak
sesinde sesimi
ve capcanlı tutarak saçlarından bir tutam istemeyi
kağan işçen