Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
sanırım böylesi tüm insanlar için daha güzel.çünkü hayata devam ediyosun.ve hayatın(senin hayatın)devam ediyo.babam öldü.akşam eve gelip ^^tuzluğu versene anne^^falan oldum.hayat bu...melissa doğru değilmi sence bu..
bahsettiğiniz kaybetmek ölümse başım gözüm üstüne, sıram geldiğinde buluşmak üzere ayrılmış olurum sevdiğimle. ama kalple alakalıysa birini kaybetmek beni susturur... ama asla hayttan ve ideallerimden vazgeçmem. hayat benim yasımın bitmesini beklemez devam eder... bende yaşamaya devam ederim...
manikdepresif yazdı:sanırım böylesi tüm insanlar için daha güzel.çünkü hayata devam ediyosun.ve hayatın(senin hayatın)devam ediyo.babam öldü.akşam eve gelip ^^tuzluğu versene anne^^falan oldum.hayat bu...melissa doğru değilmi sence bu..
evet aynen öyle,ne yazık ki hayat bu
...bi varmışım bi yokmuşum...
Hayat bana Gideni yolcu yapmayı ....
Kalani ise sultan yapmayı.....Hep ögretti de ögretiyor hep zatenn...ögretecektir de hep.....Bu arada sitemde etmem.
hayatımda belki de en sevdiğimi değil ama onun kadar çok sevdiğim anneannemi 2 yıl önce kaybettim yaşama sevicim o anda kayboldu o anı bi daha yaşamak istemem
hiç..sadece hiçişte..yapayalnız..acınacak kadar zavallıca...
öylece bakarsın ancak kollarındaki soğuk bedene...
dokunabildiğin soğukluk artık senin sevdiğin değildir...
uçup gitmiştir bilinmezliğe senden..
ulaşamazsın o seni çağırana kadar...
tükenişlerin çoğaldığı bir yokluk tüm varlığını savurur olabildiğince...
iter durur...
kanayan kalbin olur yalnızlığında..
gerçekler bitmiştir; yaşamak yoktur asla...
sevdiğin yokken neyine nefes almak...
hissetmek kalmaz cansız bir bedenden geriye...
sadece bekle o seni çağırana dek...