Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
ben de çok sevdiğim birini kaybettim ilk anda hiç bişey yapamadım mutlu görünmeye çalıştım olayın şokuydu bence bu ve şoku atlattıktan sonra gercekleri gördüm ve onun bi daha hiç benimle olamayacağını anladım artık geri dönüş yoktu o günlerde ölmek istedim gercekten hiç dinmeyecek bi acı gibiydi onu hala çok özlüyorum beni en iyi anlayan insandı yerine kimseyi koyamıcam galiba keşke hep benimle olsaydı
çok sewdiğim bi inasanı kaybedince ne yapacağımı bilemediğim için onu bırakamıyorum... böleside beni üzüyo... ama eğer onu kaybetmeyi göze alıp bırakırsam kendimi sosyal hayata wurucm asla kendimi hayattan soyutlamıcm aklıma geldiğinde tebessüm edicm...
buna cevap verilebileceğini sanmıyorum. düşünün şimdi insan kafasında planlar mı böyle bir şeyi, çok sevdiğimi kaybedersem şunu bunu yaparım diyebilir mi? diyorsa eğer -ki ben inanmıyorum- doğallık değildir bu. insan anlık oluşumlara karşı doğal tepkiler vermelidirler...
daha önce başıma geldiğinde werdiğim tepkiler bana hiç bişi kazandırmadı bu yüzden bu sefer kendimi üzmemek için böel bişi yapmaya karar werdm doğru weya yanlş oldunu şuan bilmiorum
en sewdiğim insan hiç bi zaman benim olmadı
onun için hiç bi değerim olmadı
o aslında hiç yoktu
ben olmayan bi şey için ben olmaktan çıktım
şimdi ben en sewdiğim insanı kaybetmiş mi oluyorum
ona hiçbir zaman ulaşamamışken
en sevdiğim insanı kaybedersem eğer ki böle bişi oldu zaten onunla ahirette beraber olabilmek için Allah a dua ederim başka da bişi gelmez elimizden zaten..
öyle bir şey olsaydı-ki keşke olmasa- ben biterdim.o kişiyle beraber ben de ölürdüm...tabir yerindeyse duygu ölümü gibi bişey olurdu.beyin ölümü gibi bişey...
sevdiğimi kaybettim o benim hayat kaynağımdı ikinci annemdi ama üzüntümü ilk önceleri gösteremedim çünkü inanmamıştım aslında varya insan zaman geçtikçe anlıyor hayatındaki o boşluğu işte o zaman içinden birşeyler kopuyor .........onu çook özledim seni çook seviyorum anneanneciğim hep benimle kal
hem olum olarak hemde ayrılık olarak ıkısıde basıma geldı .babannem vefat etmıstı herseyımdı o benım cok severdım ılk tepkım aglamak olmustu hungur hungur aglamıstım ıkı gun boyunca.sonra ınsan alısıyo yawas yawas bugun bı aktım tam altı sene olmus zaman su gıbı akıp gıdıyor.ayrılık olarak ıse ıste sevdıgım ınsan dan ayrıldım belkıde bıdaha asla goremıycem.o zamanda hıc tepkı vermedım heralde bı sok tu bende tam anlayamadım ama daha sonra acısı cıkmıstı.
anlamadım daaa