NASIL
Havalarda yakalar da tilcikleri ben
Atarım gene havalara, havalara atarım
Ve tutarım da onları tam düşerken,
Nasıl atarım, nasıl tutarım anlamam...
Anlamlarına basıp kendimi de atarım
Seni düşünüyorumsa kendimi tutamam
Nasıl uçmam, nasıl düşmem anlamam...
Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
Özdemir Asaf
Re: Özdemir Asaf
OLMAYACAK
O gider buralardan, sen döndüğün bir günde
Aranırken onu sen başkaları yüzünde
Işık olur tararsın karanlıkları bir-bir
O güneş gibi parlar, sen söndüğün bir günde
Yaşamın aramakla olgunlaşıp yitmiştir;
Kocaman bir ağacın tek bir yemişi gibi...
Karamsar bir öyküdür, bir sence değerlidir;
Yalnız masal ulu'su bir dağ erimiş gibi...
O gider buralardan, sen döndüğün bir günde
Aranırken onu sen başkaları yüzünde
Işık olur tararsın karanlıkları bir-bir
O güneş gibi parlar, sen söndüğün bir günde
Yaşamın aramakla olgunlaşıp yitmiştir;
Kocaman bir ağacın tek bir yemişi gibi...
Karamsar bir öyküdür, bir sence değerlidir;
Yalnız masal ulu'su bir dağ erimiş gibi...
Re: Özdemir Asaf
ÖYKÜ
Bir öykü var sakladığın
Bir öykü var ardında duran
Bırak onu uyansın
Şimdi sen bir anı düğümü önümde
Duvar cana uzanıp duran
Taşlaşmış yükünle uyuyansın...
Bir öykü var sakladığın
Bir öykü var ardında duran
Bırak onu uyansın
Şimdi sen bir anı düğümü önümde
Duvar cana uzanıp duran
Taşlaşmış yükünle uyuyansın...
Re: Özdemir Asaf
AKIL GÖZÜ
Seni bulmakdan önce aramak isterim
Seni sevmekten önce anlamak isterim
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de;
Sana hep hep yeniden başlamak isterim...
Seni bulmakdan önce aramak isterim
Seni sevmekten önce anlamak isterim
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de;
Sana hep hep yeniden başlamak isterim...
Re: Özdemir Asaf
ÖNCE
Ağaçlar çizerdim, yeşillenirdi;
Çizdiğim ağaçlara çizdiğim kuşlar gelirdi.
Ormanlar düşünürdüm, uyurdum,
Düşündüğüm ormanlarda kaybolurdum.
Anı kuyularından çekmek bir yudum acı su,
Bir yudum acı su, çekmek anı kuyularından, soğuksu.
Bilmedim bu, ya bir korkunun duygusu,
Bilmedim bu, ya da bir duygunun korkusu.
Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına,
Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına.
Hazır kent dayanmışken bahçene
Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına...
Ağaçlar çizerdim, yeşillenirdi;
Çizdiğim ağaçlara çizdiğim kuşlar gelirdi.
Ormanlar düşünürdüm, uyurdum,
Düşündüğüm ormanlarda kaybolurdum.
Anı kuyularından çekmek bir yudum acı su,
Bir yudum acı su, çekmek anı kuyularından, soğuksu.
Bilmedim bu, ya bir korkunun duygusu,
Bilmedim bu, ya da bir duygunun korkusu.
Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına,
Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına.
Hazır kent dayanmışken bahçene
Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına...
Re: Özdemir Asaf
DEĞİRMEN
Bir kez geçer bir insan bir karşı'ya,
Ondan sonra artık her-şey karşı'dır
Orada bir dur-yeri olsaydı ya
Olmaması bir karşı-yarışı'dır...
Bir kez geçer bir insan bir karşı'ya,
Ondan sonra artık her-şey karşı'dır
Orada bir dur-yeri olsaydı ya
Olmaması bir karşı-yarışı'dır...
Re: Özdemir Asaf
DENKLEM
Düşünürken kendimden başkasına inanmam.
İnanırsam ben senden başkasına inanmam.
İnanınca düşünür, yönelir sana doğru;
Seninle ikimizden başkasına inanmam...
Düşünürken kendimden başkasına inanmam.
İnanırsam ben senden başkasına inanmam.
İnanınca düşünür, yönelir sana doğru;
Seninle ikimizden başkasına inanmam...
Re: Özdemir Asaf
DUYGUSAL
Sen ona bir gemisin, yönü senin yönündür
Bir sancısın geçerken denizlerini özgür
O da bir ada olsun, sana çevrili dursun
Dağının dalgalarla, yüzünün rüzgarlarla bağlandığı
Kendini sende çözülmüş görür
Gemiler göründükçe adalar da düş görür
İnsanlar nerede olsa bir orayı düşünür
Derler adadakiler; şu gemi bir gün gelse
Gitsek buradan öte, nereye gideceksek
Bilseler; gemiler de bir adayı düşünür...
Sen ona bir gemisin, yönü senin yönündür
Bir sancısın geçerken denizlerini özgür
O da bir ada olsun, sana çevrili dursun
Dağının dalgalarla, yüzünün rüzgarlarla bağlandığı
Kendini sende çözülmüş görür
Gemiler göründükçe adalar da düş görür
İnsanlar nerede olsa bir orayı düşünür
Derler adadakiler; şu gemi bir gün gelse
Gitsek buradan öte, nereye gideceksek
Bilseler; gemiler de bir adayı düşünür...
Re: Özdemir Asaf
DÜŞÜNGÜ
Hepsinin gelmesini bekleme;
Bir kişi gelmeyecek.
Sen alışmayasın diye,
Korkmayasın diye,
Düşünesin diye..
Kendine yetmen için..
Herkesin kendinden kaçacağı yerlerde
Sen kaçmayasın diye.
Gelenler gitmeyecekmiş gibi..
Doğumlarda ölümlerde
Duyasın diye.
Bildiğini bildirmek için
Bilmeme'yi öğrenmelisin.
Tam kalasın diye.
Hepsinin gelmesini bekleme,
Sen var olasın diye.
Bir kişi gelmeyecek,
Sen,bir olasın diye.
Hepsinin gelmesini bekleme;
Bir kişi gelmeyecek.
Sen alışmayasın diye,
Korkmayasın diye,
Düşünesin diye..
Kendine yetmen için..
Herkesin kendinden kaçacağı yerlerde
Sen kaçmayasın diye.
Gelenler gitmeyecekmiş gibi..
Doğumlarda ölümlerde
Duyasın diye.
Bildiğini bildirmek için
Bilmeme'yi öğrenmelisin.
Tam kalasın diye.
Hepsinin gelmesini bekleme,
Sen var olasın diye.
Bir kişi gelmeyecek,
Sen,bir olasın diye.
- Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
Re: Özdemir Asaf
Geçenlerde (28.01.2010) Halit Özdemir Arun'un ölüm yıldönümüydü biraz geçte olsa üstadı buradan rahmetle anıyorum...
En kederli yıldız kayarken dilek tutmuşum...
Re: Özdemir Asaf
YUVARLAĞIN KÖŞELERİ
Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.
Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.
Re: Özdemir Asaf
KENDİSİNİ UNUTMUŞ
Bütün aşkların kitabı elinde
Sevilmemiş yinlerin balosuna gitti.
Öyle kalabalıktı ki,
Sevdiğini anlamadı.
Bütün kapıların anahtarı elinde
Öpülmemiş dudakların balosuna gitti.
Öyle aydınlıktı ki,
Öptüğünü anlamadı.
Işıklarla örtünmüştü çıplaklık,
Renklere uzandı,susamış,
Beyazlıklar arasında kayboldu bakışları.
Gözleri yaşamayordu artık.
Şekilleri çağırmaya gitti,kandıracak.
Elleri aranıyor,tutamayordu.
Elleri,elleriydi kurtaracak,
Artık yaşamayordu.
Bir yanda gelen o dinmeyen aydınlık,
Aldıkça alan.
Bir yanda giden bir noktaydı karanlık,
Ellerinde başlayan,gözlerinde biten.
Bağırdı,kan gibi aktı sesi,
Aşamadı dışının duvarından.
Elinde bütün aşkların kitabı,
Anlatıyordu aldatan aydınlıklarından.
Elinde bütün kapıların anahtarı.
Ve unutulmuş bir duvarda,kendi kapısı..
Varamadı.
Ora öyle karanlıktı ki.
Öldüğünü anlamadı.
Bütün aşkların kitabı elinde
Sevilmemiş yinlerin balosuna gitti.
Öyle kalabalıktı ki,
Sevdiğini anlamadı.
Bütün kapıların anahtarı elinde
Öpülmemiş dudakların balosuna gitti.
Öyle aydınlıktı ki,
Öptüğünü anlamadı.
Işıklarla örtünmüştü çıplaklık,
Renklere uzandı,susamış,
Beyazlıklar arasında kayboldu bakışları.
Gözleri yaşamayordu artık.
Şekilleri çağırmaya gitti,kandıracak.
Elleri aranıyor,tutamayordu.
Elleri,elleriydi kurtaracak,
Artık yaşamayordu.
Bir yanda gelen o dinmeyen aydınlık,
Aldıkça alan.
Bir yanda giden bir noktaydı karanlık,
Ellerinde başlayan,gözlerinde biten.
Bağırdı,kan gibi aktı sesi,
Aşamadı dışının duvarından.
Elinde bütün aşkların kitabı,
Anlatıyordu aldatan aydınlıklarından.
Elinde bütün kapıların anahtarı.
Ve unutulmuş bir duvarda,kendi kapısı..
Varamadı.
Ora öyle karanlıktı ki.
Öldüğünü anlamadı.
Re: Özdemir Asaf
KELİMELER...
KELİMELER...
Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.
Her an bir yeni su vardı,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz,dalgalarıyla gözteriyordu dışından
Yaşananlarla düşünülenler arasındaki farkı.
Bitmeyordu köpüklerle renkler
Bir başka damlada,bir başka ışıkta başlamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardında bir oyun.
Dışında ne varsa yeni,ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani,eski kelimelerle olmasa
İnsanın ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardında bir oyun.
Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin
Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.
Anladı,bütün olmuşlarla olanların
Ve bütün olacakların
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidiğini
KELİMELER...
Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.
Her an bir yeni su vardı,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz,dalgalarıyla gözteriyordu dışından
Yaşananlarla düşünülenler arasındaki farkı.
Bitmeyordu köpüklerle renkler
Bir başka damlada,bir başka ışıkta başlamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardında bir oyun.
Dışında ne varsa yeni,ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani,eski kelimelerle olmasa
İnsanın ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardında bir oyun.
Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bağışlamayan kelimelerin
Nasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.
Anladı,bütün olmuşlarla olanların
Ve bütün olacakların
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidiğini
- Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
Re: Özdemir Asaf
Tentation
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç
Sana diyeceklerim söylemekle bitmez
Yıllardır yaşamımdan çaldığım zamanlar,
Adına düğümlendi
Bana yaşadığın şehirleri aç
Başka şehirleri özleyelim orada seninle
Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar
İkimize yetmez.
Özdemir Asaf
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç
Sana diyeceklerim söylemekle bitmez
Yıllardır yaşamımdan çaldığım zamanlar,
Adına düğümlendi
Bana yaşadığın şehirleri aç
Başka şehirleri özleyelim orada seninle
Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar
İkimize yetmez.
Özdemir Asaf
En kederli yıldız kayarken dilek tutmuşum...