Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
onsuz sabaha uyanmak, onsuz bi kafede oturmak onsuz sinemaya parka gitmek... gülümserken içinde onun acısının olması.. unutmak deilde yokluğuna alışmak... başka birinde onu aramak ...
acıda olsa hayatımıza bi renk kattılar ne olursa olsun unutulmayaya değen kişiler deilmi ztn... başkalarının kriterlerince deilde bzm kriterlerimize göre sewgimize laik olanlar ndn unutmaya çalışıyoruz ki bişeyler paylaştık, wakit geçrdk güzel weya kötü anılarımız geride kaldı ... belki çok derin yaralar bıraktılar hiç geçmicek izleri kaldı.... ama bize öğrettkleri çok şeyde oldu...
sewmeye en çok yakıştırdığımız insanı unutmayalım.... takıntı yapmayalım ama unutmayada çabalamayalım
en azından ben seni hiç unutmayacağım ne olursa olsun canımı ne kadar acıtırsan acıt sen bnm için çok DEĞErlisinnnnnnnnn.......
Hayat bizi unutsa da siz bizi unutmayın...
Parolamız mı acaba?
ya küçüğüm daha ben...bu konuyu çok önceleri açmıştım.aşık olduğumu sandım suni sancılar çektim kendi kendime.unutmaya çalıştım.ki bi adım atsam atıcaktım onu kalbimden ama zorluğuna öyle inandırdım ki kendimi yapamadım.sonra aklıma gelmedi o hiç.unuttum.zafer saydım.
küçüksün diyenlere kızdım özür dilerimmmm...
anlıyorum şimdi.abilerimden ablalarımdan duymak isterim bir de...gerçekten aşık olup da unutmak zor mu gerçekten?ama gerçekten...
unutmaya çalışmak kendi geçmişimize,yaşanmışlıklarımıza yapılan en büyük saygısızlıktır bnc. unutamamak değil ama kötü bi şekilde hatırlanmaktır bana göre acı olan. içinde bişeylerin bittiğini hissettiğin anda bitirmelisin herşeyi ki kötü hatırlanmayasın. sevgi hırsızlığının ne kadar berbat bişey olduğnu öğretti bana hayat... bi insanın üzmüş olmanın yükü hep omuzlarımda olcak=(
unutmak hep zordur ki ne kadar derine işlediğiyle alakalı bi durum bu eğer aşkı baz alarak konuşursak asla unutulmaz ben insanın hayatında bir kez aşık olunduğuna inanırım ve unutulamadığına da hatta daha sonra kimseyi onun kadar sevemediğine de unutmak zordur çünkü " o " giderken bir şeyler koparmıştır sizden, sizi hayta bağlayan bişeyler ve bu boşluğu her hissettiğinizde hatırlarsınız onsuz bişeylerinizin bi duygunuzun eksik olduğunu
unutmaya çalışıyosun ama unutamıyosun... hayat akıp giderken bi şekilde onu hatırlatacak şeyler hep seni buluyo hep karşına çıkıyo... tesadüf budur ya tv yi açarsın kanalda ilk söylenen isim onun ismidir,maç izlerken onun adaşı oyundan çıkarılır, dışarıda yemek yerken menüde onun en sevdiği yemek vardır, arkadaşının evi onun okuduğu lisenin sokağındadır, mağazada onun en sevdiği renkte kazak kalmıştır sadece vs.vs... gel de unut şimdi... (bunların hepsi başıma geldi ondan söylüyorum) ki en önemlisi, onun en sevdiği sanatçıyı sevenlerin sitesinde şu an bunları yazıyorum...
unutmak diye bir şey yok ben buna eminim sadece alışıyorsun onun yokluğuna alışıyorsun,yangını söndürüyorsun ama külleri hep orada kalıyor...ama yeni birinede alışabiliyorsun aynı zamanda ve böyle devam ettikçe yorgun bi yürekten ötesi kalmıyo sana..yine de aşk yaşanmaya her zaman değer ben aşıkken onun acısından bile gizlice haz aldığımı farkettim aşka aşık insanlarız
çok ağladım diye sevdiğim o filmi
yine yeni baştan izlemek gibisin
senle ilgisi yok bilmelisin
ben acıyı seviyorum sebebi bu
Insanin unutabilecegi seyler var, unutamayacagi seyler var... mesela ilk askimin üstünden neredeyse 10 yil gecti (yaslandim ben ya) unutamadim, ama dün annem cöpü at dedi... onu unuttum
unutmayacaksin zaten .. hatirladikca kah gülümseyecek kah gelip ağlayacağin bir anı olacak, yasadigin ask! sadece aciya biraz daha bagimlilik kazanacaksin asla unutmayacaksin...