Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
yalnizlik
bence yanlızlık size dostunuzdan daha yakındır siz bunu hep inkar edersiniz kabullenmezsiniz çünkü soğuk korkunçtur yanlızlık ama nedense canınız yandığında yanlız biriyle başbaşa kalmayı istersiniz çünkü çevrenizde sizi dinleyecek bir tek o vardır oda korkularınızda sizi yanlız bırakmayan yanlızlığınızdır
- Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
yaklasik bi haftadir giremedim ne konular atilmis bee. Yanlizlik bunlarin arasinda beni en cok ilgilendireni tabii. Yanlizim arkadaslar hemde o kdar yanlizim ki etrafimda o kdar cok arkadasim ve en onemlisi dostlarim yanimdayken bile yanlizim. Bunun sebebini su yasima kadar cozemedim cozecegimi de sanmiyorum. Varsa bunun bi cozumunu bilen bana ulassin mutlaka. Hatta bu konuda konusmak isteyenlerde varsa mail adresimi vereyim portaqal[at]gmail[dot]com(Tabi murti bunu yayinlarsa ) Bu arada murti sen ozel olarak bi mail at sana ulasamam lazim
-
- Yeni Üye
- Mesajlar: 17
- Kayıt: Pazar, Ekim 30, 2005 21:43
- Konum: ANKARA
YALNIZLIK
Gecenin karanlığında giriyorum
Tanımadığım bu şehre
Tek tük yanan ölgün ışıklar,
Havanın yoğun ayazı
Ve bir sis karşılıyor çocuk benliğimi.
Korkuyorum,
Bir ürperti kaplıyor içimi
Yalnızlığın ne demek olduğunu
İlk o zaman anlıyorum
Sessizce ağlıyorum...
Yoğun kalabalığında bu şehrin
Koşuşturuyorum ben de herkes gibi
Otobüsün kapısından giriyorum
Hiç tanımadığım yüzler
Ve yine o çocuk gibi ürperiyorum...
Alışamadığım bu şehirde
Yalnızlık bir polis,
Ben bir suçlu,
Kaçıyorum...
Her yerde yakalıyor beni....
Neden ben?
Diye soruyorum.
En uygun adaymışım sözüm ona
İnandırmaya çalışıyor beni
Yalnızlığın sevgisizlik olduğuna....
Biliyorum ama;
Alışmaya çalışıyorum senelerdir
Bir de bu şehir
Boğuyor beni egsoz dumanlarıyla...
Uzanıp gözyaşlarımı siliyorum
İçimdeki çocuğun
Bir an durup bana bakıyor
Kızıyor ve tekrar ağlıyor...
Anlıyorum ki ;
Sorun tepeden tırnağa
İz iz, parça parça....
Yalnızlık sevgisizlik mi aslında?
Bunu nasıl anlatabilirim içimdeki çocuğa?.....
yalnızlık bazen güzel bazen acı verir insana. ama şu da var hayattan tat almak istiyorsak eğer acıyan yanlarımızla karşılaşmamız gerekirki bir daha canımız yanmasın onlar yüzünden.
Gecenin karanlığında giriyorum
Tanımadığım bu şehre
Tek tük yanan ölgün ışıklar,
Havanın yoğun ayazı
Ve bir sis karşılıyor çocuk benliğimi.
Korkuyorum,
Bir ürperti kaplıyor içimi
Yalnızlığın ne demek olduğunu
İlk o zaman anlıyorum
Sessizce ağlıyorum...
Yoğun kalabalığında bu şehrin
Koşuşturuyorum ben de herkes gibi
Otobüsün kapısından giriyorum
Hiç tanımadığım yüzler
Ve yine o çocuk gibi ürperiyorum...
Alışamadığım bu şehirde
Yalnızlık bir polis,
Ben bir suçlu,
Kaçıyorum...
Her yerde yakalıyor beni....
Neden ben?
Diye soruyorum.
En uygun adaymışım sözüm ona
İnandırmaya çalışıyor beni
Yalnızlığın sevgisizlik olduğuna....
Biliyorum ama;
Alışmaya çalışıyorum senelerdir
Bir de bu şehir
Boğuyor beni egsoz dumanlarıyla...
Uzanıp gözyaşlarımı siliyorum
İçimdeki çocuğun
Bir an durup bana bakıyor
Kızıyor ve tekrar ağlıyor...
Anlıyorum ki ;
Sorun tepeden tırnağa
İz iz, parça parça....
Yalnızlık sevgisizlik mi aslında?
Bunu nasıl anlatabilirim içimdeki çocuğa?.....
yalnızlık bazen güzel bazen acı verir insana. ama şu da var hayattan tat almak istiyorsak eğer acıyan yanlarımızla karşılaşmamız gerekirki bir daha canımız yanmasın onlar yüzünden.