7 Renk İstanbul

[askixiri]

Beni benden alan şehir büyüksün istanbul
Uzansam şöyle bir Haliç'e doğru usul usul

İstanbul'un gönül tacıdır Fatih'in büyük duası
Fatih'tir İstanbul'un ilk ve son göz ağrısı

İstanbul,Fatih gitti gideli öksüz ve biçare gibisin
Anlaşılan sen de benim gibi epey dertli ve kederlisin

Yorulmuşsun İstanbul bilinmiyor senin kıymetin
Öfkeli kan kusuyor,dalgalarla inliyor denizin

Hem ağlamış gibisin,ıslanmış Topkapı'nın surları
Sarıya dönmüş,boynu bükük Çamlıcanı'nın ağaçları

Hadi ver elini İstanbul dalalım o mavi denizine
çıkarıp incileri tane tane,savuralım gökyüzüne

Gülümse biraz bahar gelmiş gibi bak sana
Koşuyor el ele tutuşmuş çocuklar,Fatih meydanına

Dudağının kenarında bir ben gibidir Kız Kulesi
Öpsem seni alnından İstanbul,okşasam seni

Umutlarımı yükledim Üsküdar'dan martıların kanatlarına
O umutla uçurdum martıları,arşın yedi katına

Gökkuşağı imrenmiş sana,görüp sende 7 mevsimi
Baktıkça ağlamış,kıskanmış 7 tepenin 7 rengini

Seni çok sevdik İstanbul,aşığız o mavi gülüşüne
Sen ki Fatih'i fethettin girdin onun gönlüne

Kal böyle İstanbul'um hep böyle kal bahtiyar
Denizin,insanın, herşeyin sana aşık sana yar...

Kürşat

Ümraniye Belediyesi 6. geleneksel şiir yarışmasına katıldığım şiirdir. Mazur görün..