Acemi Aceleci ve Yalnız

[kaaniscen]

Acemi Aceleci ve Yalnız

sarf ettiğim güz tutkumla yaşarır anlam yüklerim
sana layık olmayışım ne güzel
kuzgunsa hazin kurgularımla geçen temmuzların
bulutsuzluğa sitem edişleri
mavilerden sıkılır mı ki düş çıraklığı
göğsü terlemiş kısraklı yeşilimsi rüyalarımın
bir kalp atışını gözümden kaçırmışlığımı bağışla
sana layık olmak
dört gözle beklemektir sabah sislerinin
acemi yalnızlığını

anlamlarımı yüklendim ömrümün tüm gücüyle
sağ salim çıkmak için ara sokaklı tüm yokuşları
nefesim kesilir diye korkumdan
varmıyor ellerim seni okşamaya yaraşmaya
ellerimin içi ısınsa da saçlarını okşadığım an
hayat sandığım gri yağmurlara sevdalı çamurlara...

senfonik bir yaza sevdalanmışım ben
cam kırıklı
güneşten kaçmayı bırakıp
ılık sabah meltemleriyle oynaşmayı
öğrenerek...
acılarımın kaldırım taşlarında
aceleci
sormuyorsun hiç hangi evin
hangi balkonunda bir ülke kurdum
sırf sana
güzelliğine
sırf senin güzelliğin için

ölürsem
yokluğunu başkent yapacağım zamana...

Kağan İşçen