Açık Mavidir Ölüm

[kaaniscen]

karanlığımda göksüz bu kısır döngü
eski günleri düşünmek de kurtarmaz adımlarımın kaderini
ne o mavilik ne o karşı ki bahçenin aydınlık yeşilliği
güneş değmiş bir kere ellerimize yüzümüze gülüm
geri dönüş yok
bu yol son yol
bu yolculuğun dönüşü yok
ve ellerimde sensizlik ıslıklarım
ve dopdoluyum boşluğunla
ve çantamı hazırladım içli bir içtenlikle
çantamda yolların sana kavuşması ümidi
çantamda ümitten başka bir şey yok

açık mavidir ölüm
hiçbirinin sonunda da olmasan
ama sanaysa tüm yollar…


kağan işçen


yağmuru izleyen çocuklar gibi

şiirlerimle ve şiirlerimde bekliyorum...