Adam Olamayacak

[KayraDoa]

cümle alemin;sonuyla başladı işte
fırtına aldı kırık kalbimden nemi
günle ayrıldı gök;gözlerinle gölge
yaktı mısralar,düştüğü yerleri

en zarif dekolteydi;dudakların
renklerin bittiği yerde başlardı
ve beni söküp attığın
en kimsesiz uçurumun kenarı

heyhat,durmadan akan suyun sesi
berbat bir ayrılığı unuttururdu
unutmak,sadece bir kelime gibi
bir anda gelip beni bulurdu

saçılan yerlerde,tozların üstümden dökülen
tüm ölümler,seni görmeye çalışırken
gidip geliyor görüntüler
seni bulmak o noktada hayal gibi zaten

sözcüklerin bittiği mesafeydi;ellerin
virane bir gönülde arardım hep ben
sanki fizandan ilersiydi gözlerin
mesafeler uydurduğum en sağlam neden

sanki istiyormuş gibi beni,öyle
yolcu ediyorum gemileri
ve hangi limanda olacaksın söyle
kalabalık etmesinler şimdi

kesikleri bütünleştir,gelmeden önce
hayalleri onar lütfen
gözlerini kapat ve öyle gir içeriye
nefesinle kopar ten

yıldızlar,kaydı ben göremeden
hep karanlıkta bitti gün
bir kayıkla geçtim denizlerden
ve ben battım,sen öldün

neyin nefesi,buğulandırdı camları
benden başka kimse yok ki
ve yalnızlığın bu kuşkulu buhranı
katletti neşemi...

seni resmeden;bu cesur kalem
dudakların,yanak tamam ve biraz gölge
siyah beyaz bir hayaldi sinem
ses kesildi ve secde etti imge

dedim sonu olmalı bu sonsuzluğun
diye usülüne göre tükensin nefes
ölümdür işte o sonu yolun
nasip etsin Ya Rabb;cennet olsun kafes

şimdi hudut,sessizlik öyle kalsın
Kayra nın canı yok ya
acılara da katlansın
adam olamayacak yoksa!