Ağladı Su
ağladı su
aksin mi düştü yoksa
kırkikindi yağmurlarına
çocukluğumuzun el ele geçtiğine say
ayrılığımızın dipdiri kalmasını
kalbime saplanıp çıkmayan o mevsimsizliği
düşlerimde kalan gölgendir ruhumun tek elbisesi
senden arta kalan üşümekle geçiyor ömrüm
ölüm müsveddeyse ayrılığın var ya
uzak kervan gözlüm
neyin yakın ki uzak imkansızlığından başka
düşkünlüğümün nedeni
güneşten soyunmuşluğum
saçlarımdan akan çile pınarım
sen ki
en güzel gerekçesi
yaşamanın ve
ölmenin
ağlıyor bak su
gel kurtar çöllerimi ellerini yıka
ağlayan yanımla ırgalan
hiçbir kente yakın değiliz
şefkatimle ört üzerini
anılarımızla oyalan
Kağan İşçen
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.