Anımsamalarımızın Hatırına

[kaaniscen]

beni hatırlama
unut
bulut
gibi
nakışla yalnız göğüne bakmalarının açısına eğik
ama bak nolur
göğe bir an da olsa
bak
anımsalamalarımızın hatırına
birbirimizin bir daha hiç birbirimizin olmayacağını
buğulu buğulu
göz kıyıcığına damlayan bir yağmur olurum belki
akarım iç ırmaklarının buz gibi yalnızlığına
erirsin ateşinde yakışıklı yanışlarımın
çöl parçası öpüşlerimin
ortasında



kağan işçen...