şarabımın rengi sokağın
başdöndürücü afiş olur asılırsın gözlerime
yasemenlere kırgın sabahlara benzer tatlı susuşun
kanıyorum anla
sana baktıkça çoğalıyorum bölünüyor tutkularımın iklimi
asi bir slogan olur haykırırsın delişmen dudaklarıma
içerimde gizli hıçkıran ceylana seker farklı küsüşün
yanıyorum anla
sen kararan şehrin şarkısız ayrılığına anne
ben şehrin alabildiğine yalnızlığının halleri
şiirlerim üstüme çekilmiş bir çizgi kovansız kurşun
anıyorum anla
keşkelere sığınan dumansız ateş olursun
üşüdükçe ateşine sokulan sanrı ben yazılmamış
boğulduğum bu vazgeçilmezliğine ölürüm peşin
sanıyorum anla
kağan işçen...