yıllardır konuşulan(bu sitedede eminim onlarca kez konusu ggeçmiştir)
insanın dünyasını altüst eden,aynı zamanda hem acı hem mutlulk veren,uyuşturucu gibi(kötü bişeye benzettim kusura bakmayın)bağımlılık yapan bişeydir.bir kere aşkı tadan insan onun peşinden sürüklenirr...
(bu benim fikrim)
aşk ; "ruh ikizini bulduğunu sandığın zaman aralığıdır" ( başka bir deyişle cicim ayları) diye tanımlardım bi aralar ama şimdi ruh ikizinin varlığından şüpheliyim..
yinede hala inanaıyor ve seviyorum bu düşüncemi .
ara sıra düşünüyorumm acaba bu aşk denilen şey çok mu abartılıyor diye sonra kendi kendime salak diyorum,abartılan aşk değil,aşkın geride bıraktığı belkide
Bugüne kadar aşık lmadığım için ne desem yalan.
Kendinizden örnekler ile açıklarsanız daha iyi verim alacağımızı sanıyorum. Filozflar sadece düşünür, uygulama başkalarına kalır:)
Usandım yeşermemiş umutsuz bahçeyi beklemekten, usandım, tarla kuşunun sesinden usandım bu yürekten kendimden usandım durup durup SENi öZLEMEKTEN aşk özlemdir.... acı cekmektir...
