Kimseler kalmadı buralarda,bir sen bir ben birde yalnızlığım
kaldırdığım her kadehte dudaklarının ıslaklığını hissediyorum
sonra içime bir ürperti geliyo
ya şarabın tadından ya sen olduğunu sandığımdan
sonra kendimi kaybediyorum
seni öperken olduğum gibi
ama senin kadar hiç bişey sarhoş edemiyor beni
sonra gökyüzü, dalga sesleri, ay ışığı...
Yıldızlara bakıyorum
belki sende gözünü çakıp gökyüzüne
beni düşünüyorsundur diye.
kumlara adını yazıyorum
ilk dalgayla siliniyor adın
senin benim adımı sildiğini söylediğin gibi...
Serkan Nakuz
30/08/2010
04:51