Balkon Penceremin Kırmızılı Karşısı

bir yolda iki kişi
ayrı yolları
iki kişide bir yol
ayrıları bir...

iki ayrıda bir yol
kişileri aynı
iki yolda bir aynı
kişileri ayrı...

güneşin canı sıkıldı artık
caddeler oyun istiyor
akşamdan kalma arzusuyla uykunun
çıkmalı açık havaya diyorum...

kimseye bakmadan yürümeli
bir şarkıdır belki aradığımız
park kimsesizleriyle söyleyeceğimiz
işçi tatilleri gibi
temiz ve uygar günlere
ve kıyamadığım
yaşama tutunma çabalarına
anlık düşlerinin...

seni şiirlerimde
saklamaya kıyamadığım için
haykırıyorum böyle
umarsız sokaklara
çocuk yanlarımın göğü
özgürlüğüsün yaralarımın
kırmızılı karşısı
balkon penceremin....

kağan işçen...