günün sonunda ne dersaneden bişey anlıyorum ne de düşündüklerimden,karma karışık bi kafayla eve gidiyorum,bizimkiler öğretmenlerle görüşmüşse toplantıdan sonra bi güzel fırçamı da yiyorum ,öğretmenler her toplantıda biraz açılsın rahat olsun,atlasın herşeye der dururlar,her toplantıda ama. ilkokuldan beri en rahat,insanlara en açık olduğum sene bu yıl işte,napabilirimki diyorum bikaç kere.kimse beni böyle kabullenmek istemiyor sanki,sürekli değiştirilmeye uğraşılan bi adam olmak da çok kötü bi duygu.yatmadan önce yine bişeyler var aklımda karışık,onu mu düşünsem,çuval dolusu sınavları mı,yoksa her günkü bilindik sıkıntılarımı mı,hepsi karıştı iyice,okul bitse de onu unutmaya çalışsam.yazın artvin'e gidicem,biraz temiz hava iyi gelir belki
kalabalıklardan uzak,sessiz,rahat
