Sonra bir gün...Sen çıktın karşıma...Şekerim düştü elimden...Sonra gözyaşlarımla tanıştım..Basıma yastık basıp ağlmayı öğrendim... Dünyam artık tozpembe değildi...Mutluluk yoktu her yanımda...Acılar vardı-Küçük bir kızı büyütebilecek kadar acıydı-En önemlisi "AŞK" ı öğrendim..."Seni Seviyorum" kelimesinin yüceliğini...Küçük kızdan eser yoktu artık..O küçük kız yerinde...Acıları öğrenmiş..şekerini düşürmüş..ağlamyı öğrenmiş.."AŞK" la tanışmış.. büyümüş biri vardı...Bir de "SEN" vardın...Beni bir anda büyüten..Bana sevgiyi öğreten "SEN"...
Zor günler geçirdim..Her gün biraz daha fazla acı çekmeyi..ağlamayı..gözyaşlarımı saklamamayı öğrendim...Evet!!! Byümüştüm artık...Sıra bunu sana söylemeye gelmişti...Senin için büyüdüğümü...Senin bana sevgiyi öğrettiğini ve en önemlisi "Seni Sevdiğimi" söylemeliydim sana...Bugu gözlerine utanmadan bakmayı o kadar istiyorum ki...
Ve söyledim!!!
"Gecem" oldun benim! Karanlık bir dünya verdin bana...O dünyada sadece Sen ve Ben yani hep hayal ettiğim gibi "BİZ" varız...Artık heryer gözlerin..Herkes sensin benim için...Ve ağızdan çıkan her söz "Seni Seviyorum"...
Ve şimdi korkuyorum!!!
Gidersen benden...Yıkarsan KARANLIK dünyamı(zı)...Beni gözlerinin olmadığı karanlıklara atarsan...O acılı dünyama..Islak gözlerimle geçirdim gecelere geri gönderirsen...Dayanamam gecem!
Sen gidersen ;
Kimin gözlerinde dalarım..
Kime "Seni Seviyorum" derim..
Senin sahip olduğun bu kalbimi kime veririm...
Kimin dünyasına girerim...?!
Bugu gözlüm!!!
Seni o kadar çok seviyorum ki..Sensizliğe bir dakika bile tahammülüm yok...Sakın gitme benden!Bu büyüttüğün kızı karanlıklara bırakma..."SeniSeviyorum"..Seninleyim..Mutluyum... Çalma mutluluğumu benden...Seninle geçirdiğim bir kaç mutlu dakikamı çok görme bana "Aşkım" ..Lütfen...
SeNi ÇoK SeviyoRuM...BüyüttüğüN KızıN ElleRiNi BıRaKMa... DüNyasıNı YıKMa...
arkandan ben bunları yazarken sen beni çoktan sensiz karanlıklara atmıştın bile artık büyümeyi bıraktım hep küçük kalmayı istiyorum
