çok özledim kendimi

[antisosyal]

çok özledim kendimi
aynadaki suret ben değilim uzun zamandır
bu eller
bu kendine yabancı gözler
bir başkası
benimle yok alakası

içinde umut vardı gözlerimin eskiden
gülerdi zaman zaman
unuttular gülmeyi
bir çift göze değince
titrerdi yürek
ürkek bir güvercinin kanatları gibi
kanadı kırık şimdi
unutmuş çoktan insanlar
adam gibi sevebilmeyi

çok özledim kendimi
kendimden vazgeçercesine
sevebildiğim günleri...


ağustos 17 , 2008

[SERAPben]

Tek kelime ile muhteşem bir şiir olmuş, kalemine sağlık.

[ravza]

içinde umut vardı gözlerimin eskiden
gülerdi zaman zaman
unuttular gülmeyi
bir çift göze değince
Çok güzel bir şiir. insan sevince kendini kaybediyor... yüreğine sağlık. hoşgeldin

[antisosyal]

bu sözler tanıdık bir yerlerden
yüzümde binlerce yüzün yansıması gizli
tutup kendimi çıkarasım gelir zaman zaman karanlıktan
sonra yeniden gömerim başımı kumların arasına
kimseler görmesin isterim
ve yine yenilirim yitik bir aşkın pençesinde
ama çoğu anlamaz insanların
anlarsa birisi ...
neyse orası derin ;
her cümlenin anlamı sadece kendi içinde gizli...

anladığın kadarı yaşamana yeter anca
anlayamadıklarını sorguladıkca
daha da düşersin
ve hiç bir el uzanmaz
elini uzattığın boşluklara...

ağustos 17 , 2008

[antisosyal]

kötüler var oldukca
iyiler ; hep kendileri ile savaş içindeler
kelimeler de birgün biter
tükenir insan
yüzüne uğramaz olur gülümseyişler...
bir dua gider yüreğimden
yolunu kaybedip geriye döner ,
ölmesin artık masum bebekler...


artık dünya
isterse dursun
isterse dönsün
tek dileğim
son dileğim olsun
BÜTÜN KÖTÜLER ÖLSÜN...

ağustos 17 , 2008

[antisosyal]

zorundalıklarla geçti birgün daha
iş-güç başı aşalı çok oldu
ne keyif kaldı dumanında sigaranın
ne tadı damakta, şarabın
hergün birbirinin aynı
odam, koltuklar, sol üst tarafı kırık camım
ve kalbimde bıraktığın
- hani fırtınadan sonraki yıkım -
harabe
darmadağın...

ağustos 17 , 2008

[antisosyal]

sallana sallana yürüdüğüm sokaklarda kaldı
kalbi kırık çocukluğumun izleri
şimdi ne zaman geçsem o sokaklardan içim sızlar...

bütün yüzler yabancılaşıp
selamlaşmalar soğuk bir çay tadı gibi olduğunda
anladım ki büyümek
büyüdükce küçülmekten başka birşey değil...

masmavi düşlerle çanak-çömlek patlatıp
körebe'den saklanmak
ve yanında ;
içinde sadece çocuk saflığının yaramazlığı ile
bir oraya bir buraya koşuşturan
yaramaz çocuğu özlemek...

hepsi güzel birer anı şimdi
geriye dönüşü olmayan yılların
ve hayat
bütün çocukları
- istemeseler de - büyümek zorunda bırakan
amansız bir yarış...

ağustos 17 , 2008

[antisosyal]

uyku akıyor gözlerimden
gecenin bilmem kaçı ve ben hala seni düşünürken
düşlerken
eski güzel günlerin sıcaklığı
sardı bedenimi aniden
sen
yine bilmeden
görmeden ve duymadan
en derinindesin uykuların
ve kimbilir kimler
giriyor düşlerine...

üsküdar'da sahilde
ortaköy'de bir kahvede
beyoğlu'nda meyhanede
her zaman ve her yerde
aklımın bir köşesinde
sen varsın
hiç bilmesende...

ağustos 20 , 2008