Çünkü Başka

[kaaniscen]

iç yıkıcı bir sarısı vardı ışığın
nokta nokta giden adımlara yakıştı da
yanıbaşımdan
beni olduğum yere çakan özlemi düşünmeden
söndü uzağıma...

kalp atışlarımın arasına sıkıştı
karanlığın eli
zamanla yarıştığım halde
ona yenileceğimi düşünerek
bana ömrümü unutturmadan
şiirler yazdırıyor
ölümler üzerine...

kırağılı sabahlarla başlıyorum güne
yüzün güneşin yerinde ama
gene de üşüyorum...

bu dem başka dem
çünkü başka
bu demde...


kağan işçen...