Delirmeye Cesur Geceye Cinnet

[kaaniscen]

Delirmeye Cesur Geceye Cinnet

iyi geceler göğün isyankar kızı
içimden sevgilim geçer gibisin
kutup yıldızım benim
sana seni özledim demeyi özledim
hiç kullanmadığım bir cümleyi
bırakıyorum bana buruk kalışlarına:
'çok ama çok özledim seni
ben senin mükemmel şairin'

'delirmeye cesur geceye cinnet'

sevdiğim sevgini sevdiğin şiirlerimden
biri daha yapıyorum şimdi nar tanesi

sen
düzensiz bir isyansın dilinde
ezilmişliğin
asi meleğim karşımda dur gitme
göğün beklesin bir gece de
dudağını çocukça büküşünü
örselensin bulutlar
ya da tam tersi ayın en bulutsuz hali
ki
bakışlarındaki hüzne
yıpranmamış bir gül daha kondurabileyim
eskiyecekse sen de eskisin bu tüm güzellik
evren
ülke
kent
ve yalnız adam
gece saçlı isyanı sokakların

'delirmeye cesur geceye cinnet'

en büyük planımız aşktan bile saklanılmış:
iki sinema bileti
iki fincan çay
günah sayılmış iki arzu artığı uyanış

ikimiz ki
serseri şahlanışların birer başarılı örneğiyiz
ha ha ha aptallar
rüzgar müsveddeleri
yaşanılarak öğrenilmiş gülümseyişlerin
gece saçlı düzensiz isyanında
kimse karşımızda duramaz
bitmeyen değişmeyen tek aşk
zaman ve an arasındaydı
akrep ile yelkovanın
vakur geniş ve rahat bir kadranda buluştuğu
saatler bile bizi kıskandı

'delirmeye cesur geceye cinnet'

yarı aydınlığı küle çeviren düşsüzlük
aramızdaki gökyüzünde gündüzleşti
yarı yıl tatilleri gibi acemi acele hevesli
bizi değil nefeslerimizi çağırıyor
birleşmeye üslupsuzca
konuşsan benimle sonsuzadek
bilmem
bir daha hiç ağlar mıyım ki? ...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.