FIRTINA....

[divane86]

pencerenin altından sızan rüzgarıyla fırtına var dışarıda. bezen dolu eşlik ediyor ona bazende yağmur... anlatıyor içinden geçenleri susmadan; kimi zaman yağmurla beraber ağlayarak kimi zaman doluyla birlikte kendini çarparak yerlere...
anlatacakları var onunda; anlatıyorda içinden geldiği gibi. sanki şuan içinde olduğum ama en bilmediğim şeyi 'HAYAT'ı anlatıyor;

hayat bazen böyledir üzer insanı yıkmak istersin heryeri. yıkarsında... acıyla, kızgınlıkla öfkeyle yıkıyorsun ya heryeri; fırtına dinipte geriye kalan gene senn hayatının yıkıntıları olucak... yıkma demiyorum yık bazen böyle olması gerekir sadece sonunda ne yaparsan yap senn elinde kalacak olanda o diyorum(demekle kalmıyor gösteriyor sanki). şunuda unutma bu fırtınalar durulupta güneşler açtığında gene senin etrafındakiler etkilecek bundan. sen güneş açıcaksın onlar ısınacak,sen güzeş açacaksın onların yüzü gülecek.bu hayatta sadece fırtına yada sadece güneş yok. fırtına olduğnda öyle esmelisinki hem öfken dinmeli hemde geride tamiri mümkün olmayan kırıklar kalmamalı...
kısacası''EY FIRTINAMIN ŞAHİDİ ELBET GÜNEŞİMİDE GÖRECEKSİN!...(sabır)''

GD