Geceydi Gölgesi

[kaaniscen]

Geceydi Gölgesi

yüreğindeki yalnızlık benimdi
mutluluğun senin
benim yüreğimse sesiydi selvi ağacının
sen fark etmedin selvi ağacı fark etti
sana seslendi gecedeki karanlık pencerene
geceydi gölgesi sevdamın
selvi ağacı aydınlattı
beynini düşlerini düşüncelerini
sen beni sevdin gece bitti gitti selvi ağacı

şimdi buğulu bir çay bardağı yüreğimin mahzunluğu
bırak elindeki mendili
bırak silme kalsın gözlerimin feri
üzerinde anılarımızın
hadi tut mahzunluğunu yüreğimin
demli bir çay gibi çarpsın yüzüne kanımın sıcaklığı
kanımdasın...
kalp atışımın güncesi senin en sevdiğin bu bahar
dalımdasın...

kalbim yoruldu ama senin için çarpması hariç
kalbimin atışı kırgın zamana
ben kalbimden ayrı değilim gözlerim de değil
ama zaman bizden ayrı
biz zamandan değil
biz ikimizden
herkesten
hiç kimseden
herşeyden
hiçbirşeyden


biz...
emekle tatlı tatlı sevmeye herkes
hazır ayrılıklara hiçkimse
biz kimiz sevgilim
kim? .../iz...
iki miyiz? ...
tek mi? ...
ve selvi ağacına bakıp
saçlarını okşamayı düşlemek
bitecek mi? ...

yüreğimde sen ama kalbim yoğun yorgun
üzülme sakın
sevgilim/sen
yüreğim farklı kalbim farklı
yüreğim zamansız
kalbim sensizliğe ayarlı
bittiğimi bilirsen bil gittiğini
üzülme sakın
sevgilim/sen
gitmek ve bitmek farklı
sen ve ben farklı....


kağan işçen/Ocak-2010


yağmuru izleyen çocuklar gibi

şiirlerimle ve şiirlerimde

bekliyorum...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.