GEÇMİŞTEN YANKILAR
Şüphesiz tüm yaratılarda yada sanata dair tüm yapıt oluşumlarında sanatçı yada yaratıcının hayal gücü neredeyse herşeydir ama çocuk saflığımla çizgiroman tüketip kahramanlara anlamlar yüklemeye çalıştığım dönemlerde farklı algılıyordum; Zagor Te-nay o kadar güçlü ve kusursuzdu ki onu hiçbirşey ve hiçbir güç tasarlamış olamazdı,o kendisiydi ve gerçekten vardı.
Yıllar sonra dönüp o günlerime baktığımda şimdi gerçek hayatta ve yaşamak bu kadar örseliyorken beni hem bir çizgi roman kahramanı kadar güçlü olamayışıma hatta başlı başına bir kahraman olmadığıma iç geçiriyorum hem bir yandan onlar? bugüne, bugünün Türkiye'sine, taşıyabilseydik ne yaparlardı, onu düşünüyorum. Siyasi yada kültürel arenada geçmişte neredeyse kahraman olarak algılananların ya da kendilerini öyle göstermeyi başaranların bugün düştükleri durumlar bizim hayali kahramanlarımız için bir örnek olabilir miydi acaba, küresel dünyanın yeni değerleri ve trendlerine yenik düşüp düşlerimizdeki fotograflarını kirletirler miydi yoksa kahraman kalmayı başarabilirler miydi? Mesela diğerlerine göre daha güncel ve reel zaman kahramanlarından Mister No kadınlara olan zaafı yüzünden Adnan Hoca'nın tezgahına düşer miydi, ya da bir yanı hep karanlığa yakın bir gizle duran Superman derin devlet tetikçisi olabilir miydi?
Gerçekten de hayalden öte kablosuz sanal alemlerden adım adım yakın zamanlara geldikçe kahramanlar da kusursuzluklarını yitirir oldular ya da biz kirlendik ve hayal kuramaz olduk. Peki ama soruyorum, adını o soluk sarı yapraklarda her okuyuşta bana tarifsiz keyifli bir acıkma hissi veren, Çiko'un neredeyse uğruna yaşadığı o köfteler nerdeler... Kahramanımızın beyazların katliamından kurtardığı kızılderililer köyünün reisinin gözlerindeki mağrur gururlu ama minnet ve vefa ile bakan gözleri nerdeler... o karşılıksız ve çıkarsız iyilik ve iyi insanlıklar... o hayatta kalma çabası... yaşama sevdası... nerdeler, kimdeler, hangimizdeler?
Yıllar beni ve sanırım birçoğumuzu düşlerin, hayallerin ve onların adlı kahramanlarının çoook uzaklarında gerçeklerle ve artık yok etmek ve doyumsuz erk için savaşan yeni millenium kahramanlarıyla karşı karşıya ve düşsüz bıraktı; hayata Avni'in ciddiye aldığı kadar bakabilmek ve sürekli 'dıgıldamak' isterdim...
Olsun, benim sığınacak şarkılarım var.
Sizin?
Feridun Düzağaç...
( cizgiroman.com yazarlardan )
