Gölgemin Sesiyle

kırgınım
dut ağacı boylu
sabah yolculuğuyla
incinik
kırgın gölgemin sesiyle
reddedişinin soğuk nefesiyle

kesilmiş tüm yollar
çocuksuluğum
sancılı yılların dile kolaylığı
ömrüm
tası tarağı topladım ayaklarındayım
yağmurlarından geçtim çoraklarındayım

sayıkladım ellerini dudaklarını
herşeyin hiçliğinde bıraktıklarını
topluyorum bir bir bakışlarınla muzdarip
sarıp sarmalayıp
aklımdaki gülüşünü

üşüyorum yangınınla
nazenin sahilli
öksürüklü çocuklar gibi halsiz dilsiz
tan yeri ağarır
kanamalarım öyle şekilsiz
aman vermez mahzun garip türkülü

kağan işçen...