>>Tanımasam bile üzülürüm
>>Yitirilmiş ümitlere...
>>Hiç gerçekleşmeyecek ideallere...
>>Yaşanmamış sevgilere, üzülürüm.
>>Bu yüzden korkarım yaşamı ertelemekten.
>>Ne yapılması, ne söylenmesi gerekiyorsa
>>Söylenmeli, yapılmalı.
>>Seviyorsanız, sevdiğinizi bugün söyleyin.
>>Sevdanızı bugün yaşayın.
>>İçinizde yapılacak ne varsa, bir an önce yapın.
>>Yarın çok geç olabilir.
>>Bir anda bitebilir her şey,
>>Yaşamak için acele edin bence.
>>Kısa yaşamışlıklar, yaşamamışlıklardan daha iyidir.
>>Geriye dönüp baktığınızda “keşke”ler
>>Çoğunlukta olmasın.
>>Uzun vadeli hedefler için bile bugünden
>>Harekete geçmeli,
>>Yarınlar çok uzakta olabilir.
>>Daha okulda başlamıyor muyuz ertelemeye yaşamı?
>>İlk hedef kolej,sonra üniversite.
>>Hep yarına yatırım bugünü sonra,
>>Yaşamamışcasına.
>>İşe gireyim sonra...
>>Evleneyim sonra...
>>Çocuklar büyüsün sonra...
>>Emekli olayım sonra...
>>Sonra....
>>Sonra...
>>Bir sürecin başında,ortasında yaşam her an sona erebilir.
>>Sonrası olmayabilir....
>>Fedakarlıklar güzel ama,
>>Unutmayalım herkes kendi hayatını yaşar..
