Gün gelir,
çaresizlik bağlar ellerimi.
İki damla gözyaşı
böler tüm sözlerimi.
Yarınlara değil,
boynu bükük saatlere
dikerim gözlerimi.
tüm sevdiklerimi,
sevemediklerimi
birde sevilmeyişlerimi düşünüp,
umarsız mevlaya açarım ellerimi.
O zaman,
dualarıma eşlik eden gözyaşlarımla
doyasıya yaşarım yalnızlık kokan gecelerimi.
B.Sivri 17/06/2005 20:45