yillardir tek istediğiniz şey gerçekleşiyor ve dünyanin gözü diye tabir edilen ve hep orada yaşamayi istediğiniz yere tayininiz çikiyor. şartlar biraz zor ama aşarim diyorsunuz ve imzanin atilacaği son gün babanizin davranişi yüzünden annenize kiyamiyorsunuz ve o yalniz kalmasin benim yüzümden o adamin laflarini işitmesin diye hayatinizin firsatini geri çeviriyorsunuz.ve şuan öyle mutsuzum ve pişmanim ki...
benim yerimde olsaniz ne yapardiniz?ailenizi mi yoksa bencilce sadece kendini düşünüp orada yaşamayi mi?
her ne olursa olsun bildiğim tek şey hayallerimi bile öldürüp beni en zayif yerimden vurarak sirf kendi çikarlari için gitmeme engel olan babami asla affetmeyeceğim
şu an tek bir hayalim var,çok da uzak değil gerçekleşmesi...sadece biraz daha dikkat etmeliyim o anı yakalamak için._SUSUN;İŞTE HAYAT_fotoğrafını çekebilmek için..
O mümkün olmuyor işte melodi.Çok iyi anlıyorum seni elif, çünkü aynısını ben de üniversite için yaptım.Çok istiyordum başka şehre gidip babamdan uzak durmayı,ama anneme kıyamadım.İşte burdayım..Ama elime geçen her fırsatı değerlendiriyorum,sabrediyorum,yurda çıkmaya çalıştım,ev tutabilirim,ya da biraz daha sabredip konservatuar hayalimi şehirdışında gerçekleştiririm.Tayinler bir defa yapılıp sonra öyle kalan şeyler değil,tekrar denemelisin bence.Eğer yapman gerekeni biliyorsan ve tek sorunun ataletse hayalini yeterince istemiyorsun demektir.Anneni de al karşına konuş,ben gidersem senin için neler değişir diye bir sor.Sonuçta yılların evliliği,katlanılamayacak derecede değildir heralde.neyse çok konuştum.kararını ver ve hayalinin peşinden git bence
