Hayata biz mi tutunmalıyız yoksa hayat mı sana???

[julia82]

Hayat aslında önceden acılarımızı ve herşeyi bize doğumla birlikte getiriyor.Neden bizim kendi acılarımızı seçme şansımız yok. aslında hayat bana 10 yaşında acıları tattırdı ve halen daha tanıtıyor ister özel hayat olsun ister aile hayatı .Ağustos aylarında 1992 yılında insanın hayatının beş dakikada nasıl tepe taslak olduğunu öğrendim. Birisini kaybetme korkusu onun gözümüzÜn önünde eriyip gitmesinden daha iyidir sanırım. Hani kaçmak yada bir çocuk gibi saklanmak isteriz ya işte öyle birşey. Sanırım Allahın sınaması böyle birşey 'sabır dilemek' . Peki bizim için kim sabır diliyor ?? 26 yaşındayım bakalım daha ne kadar acı ve hüzün çekeceğim . Hani insanların karşısına alıp içini dökmek istediği birileri olur ya işte öyleyim ben. 26 yaşında yüklenecek yükün çok fazla katını yüklendim ben . 10 yaşında babamın gözlerimin önünde felç geçirmesi ve ondan sonra yaşadıklarım katlanılacak birşey değil ama mecburen katlanıyoruz . Hani derler ya ben çocukluğumu yaşadım doya doya bende o sözü 9 yaşında kestirip attım .......

[Bugfixed]

Hayat sana tutunmadıktan sonra çabalamanın boş olduğunu düşünüyorum. Ama umut bu umut etmekte de her zaman fayda vardır diye düşünüyorum. Üşenmemek gerek galiba.

[julia82]

katılıyorum hayat insana umut ışığı yakmadıktan sonra hiç anlamı kalmıyor ... olmazsa ne yapmalı diyen varsa aramalı hiç pes etmedim ama çabalayacağım

[pyrazine]

Allah sabır versin. Simdiye kadar acı çekmiş olman bundan sonra acı çekeceğin anlamına gelmiyor. Bunun tam tersi de doğru; hiçbirimizin yarınları da garanti değil.

Bence hayata tutunmalı, hayat sana tutunmamakta ısrar etse bile. Hayat çaba göstermektir, mücadele etmektir. Şimdiye kadar sabretmişsin, bundan sonra da sabredeceğinden benim hiç şüphem yok. İnşallah bundan sonra herşey dilediğin gibi olur.

Mesajıma ekleme yapmak istedim. Bu mesajı yazarken ikinci yazdığın mesaj henüz gözükmüyordu. Aslında söyleyecek bir şey bırakmamışsın.

[julia82]

hayat herkese farklı etkiler yaratıyor. Bence her zaman insan geleceği değil ,zamanını yaşamalı çünkü 1 dk varız belki sonrasında yokuz....
Ben hep şunu düşündüm ve düşünüyorum insanlar yaşamlarına ne olsun tutunmalı ve zevk almalı yoksa boşuna dünyaya gelmiş olmaktan kaçınmalıyız ... benim hep acılarımı ,sevinçlerimi,üzüntülerimi yaşamamın ve altından kalkmamın en büyük nedeni buuu...

YARINDAN ÖNCE BUGÜNÜ DÜŞÜNMEK!!!!!!!!!!!!!!!!!

[naznadas]

Hayata tutunmak için bir neden lazım. Öylesine bir beden yaşıyor bazan işte. Hayat kimine sık sık gülerken, kimine sadece hadi yakala beni yakalayabilirsen diye dalga geçiyor.. Başımızdan ne geçerse geçsin, olanları atlatabilmek için bakış açısı önemlidir, fakat bu bakış açısını yönlendiren tek şey bence sevgidir ve sevgisizlik.

[pyrazine]

Julia82 yarından önce bugünü düşünmek konusunda sana katılmıyorum çünkü yarın anı yaşayabilmek için bugün plan yapmak lazım. Hayatı gelişi güzel yaşamak da bir şey kazandırmaz. İnsanın kısa vadede işleri rast gitmeyebilir. Planların yada hayallerimiz bozulacak kaygısıyla da yaşarsak hiçbirşey yapamayız.

Öte yandan naznadas'ın dediği gibi - her ne kadar kendisi mecaz anlamda kullanmış olsa da - hayatın dalga geçmesi diye bir şey olduğuna da inanmıyorum. Benim inancıma göre hayır da şer de Allah'tandır. Hayata tutunmanın yolu da O'na sığınmaktır, O'ndan yardım dilemektir. Biz biraz da az şükrediyoruz. Tabi bunlar benim şahsi görüşlerim.

[naznadas]

pyrazine kendimi pek iyi ifade edemedim belki ama haklısın, Allaha sığınmak lazım, zaten ben tekim ve sadece Allahım var. julia82 yi anlıyorum, insanın bazı yaşadığı acı olaylar ömrünün sonuna kadar gölge gibi takip ediyor, kendimden biliyorum. Allah insana kaldıramayacağı dert vermez, bizleri imtihandan geçiriyor. Fakat benim kendi hayat tecrübemden çıkardığım, Allaha sığınıp güvenmekten yanısıra.. yalnızlık sadece Allaha mahsus olduğundan, bizler sevgiye muhtaç varlıklarız.. İnsanı hayata sevgi bağlar. Aile sevgisiyle başlıyor bu... Sonra bu sevgiler genişliyor.. dost, eş, sevgili, akraba vs. biryerde birşeyler ters gittiyse, bilhassa aile.. tutunmak zor. Ardındanda sürekli sevgisizlik yaşanıyorsa.. Bu çıkılmaz bunalıma sokar.. Umutlarda sevgiden doğar bence.. Sevgisiz insan kurumuş ağaç gibidir.

[julia82]

size katılıyorum fakat benim dediğim bir nokta var tabiki ileriyide düşünmemiz lazım yoksa çukurun içine düşer ve daha çıkamayız. yaptığımız hareketler yaşadığımız olaylar bizim geleceğimizin bir parçasıdır.bu arada tabiki Allah ne olacağını ve yapmamız gerekeni bilir bu yüzden sabır allahtan gelir ... Allah'ın bize vermiş olduğu sınama ve sabır özellikleri olmasa zaten hayatın anlamı kalmazdı. Katılıyorum ki önce sevgi ve saygı....

[pyrazine]

Size katılıyorum, hepimiz sevgiye muhtacız; sevgiyle yaşıyoruz. Arkadaşlar ben sizin neler yasadiginizi yada ne hissetiğinizi bilmiyorum. Belki de bu yüzden sizin ne hissettiğinizi anlamaktan biraz uzağım. Yine de nacizane görüşüm: gelecekten ümidinizi kesmeyin...

[fotosentez]

hayat sadece sana acımasız değil ki.. ama yaşamayı bilmeli.. bak bana daha 16 yaşındayım..
babam annemi aldattı ve ben bunu babamın arka cebinde kendiliğinden açılan telefonundan dinledim!
ailem yıkıldı yıkılacak derken annem beni büyütmeyeceği için o iğrendiği adamla aynı yatakta yattı ve hala yatıyor..
annemin omurgası c harfi gibi ve bu bir taraftaki organların sıkışmasına, diğer taraftakilerin yer değiştirmesine sebep oluyor..
ameliyat olmalı.. ama para yok..
babam 2 senedir çalışmıyor ve daha düne kadar buzdolabını açtığında içinde hiç bir şey göremiyordun..
hem suçlu hem güçlü olanlar vardır hayatta.. heh işte onlardan babam.. hem hayatımı altüst ediyor hemde beni benden koparıyor.. bana yavrum demiyeli o kadar uzun zaman oluyor ki.. sanki ismim afedersiniz s.lak yada m.nyak.. öyle çağırılıyorum..
beynimle alakalı bir sorundan dolayı şuan (bilgisayar başındaki şu halimden bahsediyorum cidden) salgı bezlerim çalışmıyor ve ağzımdan burnumdan azar azar kanlar geliyor..
ama oku yazdıklarımı o kadar neşeliyimdir ki kimseye belli etmem ne olduğunu.. umut et sadece bunu yap.. hayatta kalmak bile bir başarı..