Hayata Sırt Çevirme Artık...

[GULCIN]

Senden sonra yani yıllar sonra ilk defa dün akşam "ne güzelmiş hayat ne büyük armağanmış yaşamak, iyki yaşıyorum" dedim.
Bıraktığın boşluğunla kör olmuştu gözlerim, günlerim anlamsız, kelimelerim boş yüreğim kıpırtısızdı ta ki düne kadar...
Şuan şehir bembeyaz gelinliğini giymiş gülümsüyor sanki gel hadi sevinç çığlıkları atalım der gibi ama yeni değil ki bu her kış giyer gelinliğini bu şehir ne yazık ki ben yeni farkediyorum.
Dün akşam uzun zamandır yapamadığım bir şeyi yaptım, servise binmedim yürümek istedim. Çıktım dışarıya kar yağıyordu o kadar yoğun yağıyordu ki daha ilk adımlarımda karla kaplandım. Sonra bir ara durdum öylece sokak ortasında insanlar hızlı hızlı gelip geçiyorlardı yanımda başımı kaldırdım gökyüzüne, o kadar iştahlıydı ki kar bakamadım...
Devam ettim yürümeye ellerim cebimde yavaş yavaş yol almaya başladım. Eve yaklaşmıştım kararmıştı hava kar hala tüm hızıyla yağıyordu. Evimizin yakınındaki ıssız sokağa gelince hayat çok güzel dedim kendi kendime... Sonra da tüm sesimin ağırlığıyla bağırdım "yaşamayı çok seviyorum" diye... Bi kaç kişinin olduğunu gördüm etrafıma baktığımda DELİ MİSİN der gibi bakıyorlardı yüzüme ve hiç tanımadığım insanlara gülümseyerek devam ettim.
Artık her zmana ne olursa olsun şartlar neyi gösterirse göstersin yaşamayı seviyor olacağım. Asla bir daha asla küsmeyeceğim, sırt çevirmeyeceğim hayata o bana çevirse de...
Hiçbirinizin hayata sırt çevirmemesi dileğiyle!
Gülçin

[cmrtsi]

paylaşımın için çok teşekkürler gulcin... yazıyı okuyunca içimi bir sevinç ,bir huzur kapladı... haklısın hayata sırt çevirmemek lazımm...

[GULCIN]

Teşekkür ederim gözlerine sağlık cmrtsi ne mutlu bana
çok olmadı bunu yazalı her okuduğumda da o gün yaşadığım sevinci ve huzuru yaşıyorum...
keşke her an yaşabilmek sevinci bişeylere gerek duymadan