Hiç-Birşey.

[Aytac]

Belkide böyle olmalıydı özlem duygusu, anlatılabilecek ve anlayılabilecek olmalıydı. Her sefa'da artık seni sürer oldum, yokluğunda bile derinlere inmiyorum, daha cok yalnızlığın batak halini alıyorum, tam başımın ucuna. Sonsuzluk akıyor beynimden kaynar su misali, sensizlik akıp giden zamana denk, hep yek mi kalmaya mahkum edilir bu yalnız serüven? amaç neye göreydi? sen yoksan, ne gerekliydi? hiçbirşey...

Hiçbirşeyleri ve hiçbirşeyimi bir çantaya koyup astım sırtıma, aklına gelebilecek tüm yollarda dolaştım. Hiçbirşey istercesine canım seni çekti, hiç gelmeyeceğini bildiğim gibi. Akşamları, dert oluyor bazen bu düşünceler benden çıkıp, ruhum karanlığa saplanıyor, ama sadece akşamları, hani sevdigimiz akşamlar, sabahları görmemezlikten gelip, karanlığa hapsolmaktan mutluluk duyan biz. Biz dedim de, hiçbirşey ve ben... ya sen?

Aytaç BAYKARA...