Hicransız...Anla

[kaaniscen]

Hicransız...Anla

kaybolurdun gözden
ayrılığa kaynar kazan dökülür mü
açık havalı dalın gözeneklerine mil çekilir mi ki
küçük ağızlarıyla şarkı söylemiyor
geleceği düşünmemek çocuksuluklarımız artık
gerçekten gerçek bir çocukluk gibi…

kısır sevişmelerimizi
karıştırdım gözlerime karnı tok kışların rhatlığıyla
acıya kanmamak için şark düşselliğinde
ben karışmamalıyım hiçbir mevsimle
yolda giderken karıştırılmamalıyım
eviyle mutlu adamlarla

senin için sırflaştım
sırf laşmak için senleştim
içinleştim sen sırflığına
kelime oyunlarıyla sardım açık yaralarımı
kurtuluşum buydu sanrılaşmak kamburumdan
demli bir çay koyardım ya gözlerinin üstüne
ağlaşırdık üstüne üstlük bir de
üşümeden ölürdüm o an
hicransız
anla…


Kağan İşçen