hoşçakal feridun,hoşgeldin feridun düzağaç..

[nova]

yaşam alanım kısıtlanıyor ve daha az soluk alabiliyor gibiyim,
gitmeler korkutur..
ama gitmeli artık.

gemiler içimi ezip gideli,fenerlere hacet kalmadı..
saf karanlık..


biliyormusun; nova söndü.
sonra dünyaya düştü.
şimdi milyonların arasında çakıl taşı
ve şanslıysa yeri deniz kenarı..
...

artık senin haberin olmayacak açan çiçeklerden..

[kumralada]

bizler küçücük ellerden çizilmiş güneş ışınları
ve bilirmisin güneş çiçekleri kadar parlar.
hayat çiçeklerle nefes alır
çiçekler küserlerse
yaşamı aydınlatmanın ne anlamı kalır....


----------
hayat güzeldir....

[nova]

çiçeklere su veren yok be güzelim..

[nova]

o gülücük ne salak durdu orda ya..

[dipnoisti]

şarkılar uzağında artık
tarifsiz heyecanların
sahne ayrı bir hayatmış
bitirilirmiş bir zaman
geride kalanlara bakılmadan

bir melodi ağlıyor şimdi
herkes beklerken
küllerinden doğacağın günü
savrulman gece
o zayıf rüzgarda sessizce

şarkıların uzağında artık
bir melodi ağlıyor şimdi...

[kumralada]

içimdekinin adını koydun,ne zamandır uzun uzadıya mırıldandığım sevgiyi,özlemi,belki biraz tebessümü,birazcık kırgınlığı yükleyememiştim cümlelere,artık biryere aitler.

''sarkıların uzağında artık,bir melodi ağlıyor şimdi''

--------
Ben seni hiç sevmedim ki
Durgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim
Bir çiçeğe gülmeni sevdim
Birde yıldızları sevdim
Eylül akşamlarında gelip,
Gözlerinde tutulan.
Ben seni hiç sevmedim ki
Beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim --

[nova]

şarkılar uzağında artık , bir melodi ağlıyor şimdi..
duyuyor gibiyim..
birde bir resim ağlıyor,bana küskün..
yüzüme bile bakmıyor,
kaldırdım,sakladım bir yerlere
ama yetmiyor..

[nova]

Şimdi uzak bir kenttesin
Ve yağmur yağıyorsa
Düşüyorsam yüreğine tane tane

Gelirim, serilirim kıyılarına
Gelirim, karışırım çığlıklarına
Sokulurum derin (seher) uykularına
Bak işte akşam oldu
Ve suskundur tüm sokaklar

Çok uzaklarda bir kadın
Yüreğinin perdelerini sımsıkı kapatmıştı
Belki de bu perdelerden bunalmıştı
Karanlığa alışan gözleri
Yüreğinin kaynarında yanıyordu
İçinde köpekbalıklarının boğulduğu
Bir Kızıldeniz saklıyordu
Kirpiklerinin kıyısındaydı
İlk damla ayrıldı buluttan
Sonra ikincisi... Üçüncüsü
Issız sokaklardan, kırmızı kiremitlerden
Toz yükseliyordu

Hangi kaçış uğultusunu dindirebilir
İçinizdeki mavi karlı ormanın
HANGİ ÇINAR
DALLARININ KIRILDIĞI YERDEN İNLEMEZ.
Sonunda dağalyanı olmuşsa ömrünüzün
O sağnaktan orda kalan
Sargılar sarabilir mi yaralarınızı
O liman yürekte değilse eğer
Artık nereye sığınır insan

Bir ırmağın sesini alıp
Gitmek istiyorum
Sevdiğim hoşçakal