İçi Dolu

[kaaniscen]

şüphesiz bir ikindiyle çöktü soğuklar
aramızda yağmurdan kesin bir çizgi
kokusuz akşamlara doğru bir son anı
sarımtrak ağrılarla çıkıp giderken yaz
uzak tepelerde rüzgarın uğultusu yakınlaşır
kamaşır
yalnızlığım
uykuya dalarım
solo bir suskunluktan
sağırlaşır oda
başlar yatağın dostluğu
riyasız yorgunluğumuza
ayrılık her türlü
sen ve ben tekiz
ayrı ayrı tek tek
yalnızlıklarımızla birlikteyiz
birlikteliğimizle yalnız
kaygısız
kavgasız bir dilde
içini dolduran gündönümlerinin...

ağustos beyazından kalma bir öğlende
kirli düşler peşinde bir çaresizlik
doyumsuzca sızısı içten
çözülmelere uzak bir acıya uyanık
kitap peşinde bir merak tutkusu gibi
ya da bir yolculuk tablosunda çocuk
elleri annesinde
denizi soluk
hiçbir öğlene ait olmayacak kadar
kaygısı büyük
bu hırçınlıkta
kelebekleri ölüyor
mevsimsizliğe yakın
acıdan doğuyorum yeniden
ihtiyar doğuyorum
göğe tutkun bir ölüden farksız
seviyorum
içini dolduruyorum tüm sevmelerin
gitmiyorum
hiçbir zaman
hiçbir yere...



kağan işçen...

[carizma]

çok güzel yüreğine sağlık abi.

[kaaniscen]

sağolasın...sevgiler...