İlkim Olana

[iceberg]

Hani ansızın girivermiştin ya hayatıma.
Ben daha yeni çıkmıştım derinlerden de sen beni hiç görmeden ışımıştın bakışlarınla.
Hiç düşünmeden ve çocukça yaklaşıp sarılıvermiştin ruhuma.
Kimdim, ne idim, ne haldeyim hiç bakmamıştın bile.
Sokulmuş ve ısıtıvermiştin derinlerde üşümüş bu yıkık kalbi, usulca.

Şehirlerimiz bile farklıyken düşüncelerimiz aynıydı.
Gözlerimiz ırak iken baktıkları diyarlar yan yanaydı.

Bir gün gelivermiştin ya hani şehrime, sırf beni göresin, merakından çatlamayasın diye.
Hiç tanımadığın bir adamın arabasına binip de trafikte saatlerce kalmıştın öylece.
Gözlerinin ışıltısından gökyüzünün pırıl pırıl olduğu bir Nisan gününde,
şehrimi paylaşmıştım seninle.
Belki seversin diye.Belki sevmeni istiyorum diye.(Tıpkı beni sevdiğin gibi)

Bir günde bu koca şehri gezdiremem ama sana tüm şehri gösterebilirim demiştim de inanmamıştın bana.
Birlikte Galata Kulesine giderken döktüğün sakızların sesleri ise hala kulaklarımda.
Birde ben sana eski İstanbul’u Fatih’i anlatırken duyduğunu söylediğin Mehter davulları .

Emirgan Çınaraltı’nda, bir fincan yorgunluk kahvesi içmiştik falına bakmıştım.
Biraz kulaktan dolma ve birazda kalbimin umutlarından oluşan bir hikaye anlatmıştım sana.

Ve ardından ilkim oluşuna şahit olmuştu İstanbul’un dağı taşı denizi.
Usulca.

Ayrılık vaktinin gelişinde hüzünlenen düşüncelerimiz,
bir sonrakinde senin tekrar geleceğine ya da benim sana tekrar kavuşacağıma olan ümitlerimizle aydınlanırdı, akşamdan sabaha.

Ağırca.

-İlkim’e-

Bülent SİVRİ
18 Mayıs 2009
19:00

[melankoligulu]

MUHTEŞEM Bİ YAZI İCEBERG...yazıda kendimi buldum resmen..akşam akşam ağlatcaksın beni...

[iceberg]

Nazik değerlendirmen ve için çok teşekür ederim Aslıhan...

Ne tuhafki bende hüzünlü olduğum bir anda yazdım bunları ve kısa bir geri dönüş yaşadım hatıralarımda..

Ama aynı anda da geleceğe olan umutlarımı suladım hatıralarımdaki mutluluklarımla...

Sevgiyle kal...