KAYIP

[naznadas]

Yalnızlığın en tenhasında
bırakmışım salımı sahipsiz
kayıp ruhum arar durur yüreğimi
aynı bedende..
mavi bir yanıp bir söner sen gelirsin içime
en koyusundayım birikmiş mazimin
kurtar beni benden...ı

[onurum]

sanki şiirinin devamı var..

ama sen kısa kesmişssin gibi geldi bana

ve çok güzel

[naznadas]

Teşekkür ederim. Evet devamı var.. ama satırlara dökülemeyen.

[naznadas]

kayıplardayım kimse anlıyamaz beni
yitirdim aklımı hele sonunda..
yitirdim ama senin yokluğunda..
yine sen varsın kayıplarımda.
senden kurtulmak isterken,yine sana tutsak
seni düşünmeyi bırakırken,yitirilmiş bir deli yine sende
herşeyi fırlatıp attım hayatımın içinden..
bir seni çıkaramadım kendimden
hep herşey senin yüzünden

[naznadas]

kayboldum kayboluşlarımda,
iyice yolumu şaşırdım..
sevmek bir suçmuş anladım
kim cezalandırılcak..
yüreğimmi seni bir türlü bırakmayan
ruhummu sana yakın olan..
ikiside laftan anlamıyor..

[SERAPben]

Sabah sabah bana bunu yaşatmaya hakkın yoktu naznadas Çok güzel şiirler bunlar ,yaşadığın hisleri şimdi bende hissettim sayende,kalemine kuvvet süpersin.

[naznadas]

beğenmene sevindim,oysa ben kendimi tam ifade edemediğimi düşünüyorum,yetersiz görüyorum.sağolasın.ayrıca senin yazdıkların
çok farklı.çok iyi ifade ediyorsun

[naznadas]

yitmiş mavisi gönüllerin.umudu taşımaz artık yorgun kalıplar.
kayalar engel oldumu sızıntıya,denizleri alamaz içine beklentiler
birbir sararıverir yapraklar misali sevinçler.
mavi bulanık olur,kuraklık başlar,nefret ile birlik.
beklenti nedir unutulur,kırılan renkte.
bu son ,bu son derken ,alışılır kederlere.
gülmeyi azaltır gözyaşları.farkına varmadan kayıp ederiz,mutlulukları gözden.belkide düşünmeyiz bile,bırakırız sorgusuali kendimizle.
hisler ruhsuz,yaşanılıyor
ne sevgi nefrete gebe kalır,nede nefret sevgiye.
öylesine bir var oluş bundan sonra,
kayıp mavide

[naznadas]

bıraktım kendimi bilinmeyene beklentili ben kendimle özgür..

[naznadas]

kendimi yaşamın dışına attım,herşey öylesine anlamsız hislerime.ben kimim,neyim aynı herkes gibi bir farkım yok.ama tutunamıyorum yaşamın
kollarına.beni benmi atıyorum,yaşammı atıyor ,bir uyumsuzluk var ,belkide
karşılıklı bir alerji fakat ben solusamda havayı,yürüsemde aynı yolda ,elim kolum ayağım aynısı ama ben yaşamıyorum.zoraki gülümseyiş,zoraki katılış
kalabalığa.hep bir bahanem var sıyrılıp gürültüden kaybolduğum yalnızlığıma.sen beni nasıl anlıyacaksın,derinliğim bana ait.konuştuğumda beni dinle,suskunluğumda sadece izle..beni bana bırak.

[naznadas]

beni al ellerine şöyle bir bak.bana ne yaptığını gör.kalbine vicdan nasıl eklerim senin ,kalbin bukadar doluyken herkes gibi karanlıkla.
suç benim.bile bile sevdim seni.ne olursa olsun dedim,farketmez.
umudumdu bana yüreğini vermen,bu umudu küçültürken sen,nerden bilebilirdim,ellerinde cüceleşeceğimi.kalbimden aşk,ruhumdan iyilik akıttım sana.sen hepsini savurdun kendi kaybolmuşluğunda ruhunun.
biryerlerine denk geldi ama kendine kadar düzeldin bana kadarı olmadı olamadı hiç.

[naznadas]

Sen yoksun.
zor dursamda ben
ruhum çıktı çıkacak bedenimden .
eşini aramaya.
Sen en yakınım, şimdi en uzağım
yüreğimde gümbürtün kopar ,
sevgisizliğinin dokunuşları.
öleceğimi hissediyorum suskunluktan
içimde sesini tutuyorum.
senden bana tek kalan..
bir hoşçakal.

[naznadas]

Kaybolmuşum kayboluşlarımda,
kendimi bulamıyorum
ben kimim neyim,neden itiş kakışlar kalbimde
eller parçalıyor ,yıpratıyor
biri söküp çıkardı,canım yanıyor