Korkuyorum

[GULCIN]

Kafam bozuk, sesim kısık, kulaklarım askıda, sigaram masamda tütüyor, gözüme gözüme geliyor dumanları...
Korkuyorum o kadar bunaldım o kadar bunaldım ki yanlış karar almaktan, çekip gitmekten, dengemi kaybetmekten korkuyorum...
Hayata yeniden bağlanamamaktan, umudumu sonsuza dek yitirmekten, yaşama sevincinin, umudun, gitmenin, kalmanın, ihanetin, sevginin, aşkın, dostluğun, arkadaşlığın tanımını yapmamaktan korkuyorum...
Özlemin ne demek olduğunu yeniden tadamamaktan, kendimi unutup delirmekten korkuyorum...
Gecelerimin ışığını, gündüzlerimin güneşini södürmekten korkuyorum...
Çok korkuyorum ölmeden ruhumu teslim etmekten... ruhsuzlaşmaktan duygusuzlaşmaktan
KORKUYORUM
Ağlayamamaktan...
Gülçin

[selcukaydin]

senin korktukların benim başıma geleli çok olmuş

[hazan]

o kadar sonlar , öyle dönülmez noktalar ve öyle çok silip reset attıktan sonra zorluklara ve insanlara korkmuyorum ben hayattan ve getirilerinden . büyüdüm sanırım ( ki içimde hala üşümüş parmakları yurt yatakhanesinin demirlerindeki çocuğu aynalarda görmeme ragmen )

[GULCIN]

Teşekkürler arkadaşlar yorumlarınız için...
ben değil içimdeki çocuk çok korkuyor zaten daha doğrusu içimdeki o çocuğu yoketmekten korkuyorum