Kusursuz İstekli

[kaaniscen]

Kusursuz İstekli

çağırırdı ya sokaklar cam gözlerine
o ıslığı bulutların laciverde döndüğü anda
bir huzur melodisi olurdu
kaldırımlara oturmuş ağaçların yaprak hışırtıları
sarıyı severdim ama unutmazdım
gözlerinin kavuniçi aşkımı arayışını
sokaklar beni çağırırdı cam gözlerine
ben kavuniçi bağırırdım gözlerine sussuz

trene binmek gibiydi
seninle aynı yolu paylaşmak
uzak özlemlere yetişir gibi
arabalar bizi görmezdi
asık yüzlü amcalar
aklı ermez çocuklardık
sen saçlarını kaçırırdın
kulağını
ellerini
burnunu
yanak çizgilerini
parmaklarını öpmemi kaçırırdın
tüm isteklerini bırakarak
içimdeki uslanmaz heveslere
kaçardın kusursuz istekli

çağırırdı ya sokaklar ham gözlerine
bensiz rüzgarlı tozlara bile bakmayı bilmezdin
çimlenişine pencerelerin bekleyişler yordamlı
bakmayı bilmezdin
yorumlarken bir duvar yazısı
aşkımızın güncel seremonisini
yandan görünüşüne senli anılarımın
anılarımın yandan görünüşünde
kirpiklerinin değdiği menekşe
seni zorla öpüşüm dudağından...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.