Lepiska Lepiska Kısa Kıpkısa

sıcak çikolata tadında ısındı kanım
saçlarındaki latin havaya
ben küçük burjuva sosyalizan
sen ailenin küçük ve şımarık kızı
ah lepiska lepiska kısa kıpkısa saçlım
mavisi havana'lı şose yorgunum
boydan boya öpüşürken gözlerini kısışın
gözlerimi kısışımla

inancı tazelenir buğdayın
bilinçlenir çeliğin kırılmaz inadı
karşı karşıya çay içerken ses tonlarımız
sana düşlerimi akıtacağım sarı nehir renginde
bil ki çocuk kalırsak teslim olmayız esarete
çocuğunum çocuğum benim
büyümeyelim
büyümeyelim
ama büyüsün tango gibi yaşamak
samba ve halay armağan edelim insanlığa
ah yatağımda kalan kokunla

korkmuyorum yıldızları saymakla bitirmekten
çizmeyi aşmalıyım düşünmekte
ellerinle ellerimin birleşme eylemini

bir gövdenin ayrı kollarıydık
flamenko gitar edalı
beheey işçi sınıfım
vefalı yari ütopyalarımın
çoğalırsın ya
sınırsız bir utkuyla kapı eşiğinde tarihin
kapıları yok edecek derim aşk gürültüleri bir bir
anlamsızlaşacak mülkiyetini beklemek tozlu odaların

ütopyalarım ılık bir sütü sağarken umuduma
ah lepiska saçlarını okşamaktan çekinmeyeceğim
pervasızlaşarak yağmurluk giydirmekte yoksulluğa
küçükken çamurdan kalpler yapmak gibi bir ihtilalsin sen
ah lepiska lepiska kısa kıpkısa saçlım
kır havalı kent yorgunum
saçlarını koklayınca
bir bahar meyvesini paylaşmak arzusu
yeşerir göğsünde kahkahalarımın
hadi
bırak ezberlenmiş işi gücü zaptu raptı
kolektif gülelim göğe
mavisi havana'lı...

Kağan İşçen