kimseye gelmedi
nedenine benim bile anlam vermediğim sözler
çarpmadı bölmedi üzmedi kimseyi
bir durak arasıydı herkes binecek kişilerin arasından
kendisini bekledi
olmadı kimsenin bir beni yoktu belki daha ;
başkaları bindi hep sahipsiz kimlikli
o sırada aklıma geldi camın buğusuna bir ben çizmek
ben ben ben evet bu ben diyebileceğim
ama ne çizsem o hep sana benzedi
ilkin göründü sonra yavaş yavaş kayboldu
senin gibi...