Bilirsin zaten,gündüz uyurum ben çoğu zaman ama değişecek,belki de uzun bir süre bu saatlere kadar uyanık kalma lüksüm olamayacak,belki de bu son sabahlayışım.Sana yazmak geldi içimden,lavinya sitesine yazmıyorum bak,istediğin gibi..Dün,Şubat ayının 9'u , 2007 , günlerden cuma , öğleden sonra 4 suları..şiirler dinlettin bana..deniz kenarında bir banka oturduk,konuştuk,çay içtik,geyik yaptık,...Güneşi kapatan bulutların arasından da olsa gördük aydınlığı...turuncuya çalan sarı bir şelale vardı sanki,iki dağ arasından,ışıkların sisinden denize dökülen,kızılımsı bir yakamoz çizen...Manzaraları zaten severim ama hiç bukadar güzelini görmemiştim,sihirliydi sanki sen yanımdayken...güneşi batırdık dedin ama daha kaç güneş batıracağız birlikte,kim bilir..İnanıyorum,yeter ki içimizdeki güneş hiç batmasın. Işıl
Trajik bir komedi,bunu şu an buraya yazıyor olmam..içimizdeki güneş çoktan batmışken..
