ruhun bi boyuttan başka bi boyuta geçmesi...şayet başka türlüsüne inanmak daha korkunç..eğer öldükten sonra başka bir hayat yoksa ruhumuza nolur?yani bu nefesini tutmaktan beter bişi...yaşamış varolmuş bişi hiç olmamışa dönebilir mi..umarım dönmüyordur...yoksa bu hayatın hiç bi anlamı yok demektir.insan bilmediği şeylerden korkmadan edemiyor değil mi?ben ya yoksa diye mi korksam ya varsa ne var diye mi korksam ya kötü biriysem diye mi korksam bilemedim gitti.kısaca korkuyorum ölümden
saçmalamaaa
kimse Allah'ın verdiği,bize bahşettiği canı alabilecek kadar yüce değildir.sende değilsin bende değilim.aklından bile geçmesin.sınavın bu senin.ya sınıfta kalıcaksın yada geçiceksin ama unutma sınavı bitirmen lazım.süreni kullan.yarısında çıkma.derdi veren Allah dermanını da verir.
yaşına göre oldukça olgunlukla verilmiş bir cevap.. herkesin olmuştur hayatta böyle anları. önemli olan olayın ciddiyetini anlayıp, bu hakkın bize ait olmadığını kısa sürede anlamak..
çok büyük bencillik senin yaptığın...sana verilmiş bu şans yaşıyosun yaa yaşıyosun...ben okulda adam yerine koyulmuyorum önüme gelen istediği zaman tokat atıyo şişe şişe su boşalıyo kafamdan.arkama tebeşirle yazı yazıyolar öyle bilmeden geziyorum heryerde.annemle babam desen hep kavga hep kavga.dostluklarım her geçen gün yitiyo gidiyo...mutlu değilim ben ama yaşıyorum yaşicam da...inat deilmi...
Bu kadar da iyimser olabileceğini tahmin etmemiştim açıkcası..Ama çok sevindim insan ne kadar az kırılırsa o kadar iyimser oluyor bu hayatta sanırm ve bu bence çok güsel bişey