daha bir kaç gün önce bir yer bulsam kaçarım diye yazmıştım size.başka şey istesem belki o da olurdu.arkadaşım cuma günü beni bodruma çağırdı ve dün buraya geldik.bodrumdan tamamen uzak ufak bir köyündeyiz.şuanda güneş batmakta ve gündüzün o yalanları gizliyen aydınlığı yerini gecenin o güzel geröeklğine bırakmakta.güneşin kızıllığı ve denizin parıltısı gözlerimi kamaştırıyor.en güzeli de sitede bizden başka sadece bir iki evde oturan var.karışan olmadığı için evin ikinci katının penceresine oturup ayaklarımı aşağıya sarkıtıp rüzgarı ve havayı olabildiğince içime çekebiliyorum.tabi beni pencerede o halde gören arkadaşım için bu pek iyi olmadı ama yüzümdeki huzuru görünce bir süre önce yaptığm hatayı tekrarlamayacağımı anladı.geceleri üzerime gökyüzünü örtüyorum,dalgalrın sesi ninim oluyor ve yıldızlar rüyalarımdan kayıyor.kimseyi imrendirmek değil amacım çok çok uzun süredir yaşamadığım bu huzuru ve iç rahatlığını paylaşmak istedim öylesine.tek sorun hergün yazamayacak olmam.sitede tek bilgisayar var ve o da site yönetimine ait.bugünlük kullanmama izin verdiler.
bu arada tarık yaşadıklarını dün okudum ve seni gayet iyi anlıyorum.senin geçtiğin bu dönemden bende kısa bir süre önce geçtim.seni arkadaşların dödürmüş beni doktorlar.neyse uzatmayacağım bu hayat kaçmak için o kadar kolay değil.mavinin yazdığını dinle ve böyle buyurdu zerdüş'ü mutlaka oku.herkes kendine dikkat etsin fırsat bulursam siteye girmeye veya dödüğümde aranıza katılmaya çalışıcam...
Gün batımını her zaman seyredebilirsin, ama güneşin doğduğu an... o her zaman arkanda olucak.
Denize, güneşin batışına bakıp huzuru gördüğünü sanabilirsin ; ama aslında gördüğün sadece kaçmaya çalıştıklarındır..."Ölüm sen unuttugun zaman başlar! "
Huzur...her zaman yarım kalanlardadır...
persephone yazdı:daha bir kaç gün önce bir yer bulsam kaçarım diye yazmıştım size.başka şey istesem belki o da olurdu.arkadaşım cuma günü beni bodruma çağırdı ve dün buraya geldik.bodrumdan tamamen uzak ufak bir köyündeyiz.şuanda güneş batmakta ve gündüzün o yalanları gizliyen aydınlığı yerini gecenin o güzel geröeklğine bırakmakta.güneşin kızıllığı ve denizin parıltısı gözlerimi kamaştırıyor.en güzeli de sitede bizden başka sadece bir iki evde oturan var.karışan olmadığı için evin ikinci katının penceresine oturup ayaklarımı aşağıya sarkıtıp rüzgarı ve havayı olabildiğince içime çekebiliyorum.tabi beni pencerede o halde gören arkadaşım için bu pek iyi olmadı ama yüzümdeki huzuru görünce bir süre önce yaptığm hatayı tekrarlamayacağımı anladı.geceleri üzerime gökyüzünü örtüyorum,dalgalrın sesi ninim oluyor ve yıldızlar rüyalarımdan kayıyor.kimseyi imrendirmek değil amacım çok çok uzun süredir yaşamadığım bu huzuru ve iç rahatlığını paylaşmak istedim öylesine.tek sorun hergün yazamayacak olmam.sitede tek bilgisayar var ve o da site yönetimine ait.bugünlük kullanmama izin verdiler.
bu arada tarık yaşadıklarını dün okudum ve seni gayet iyi anlıyorum.senin geçtiğin bu dönemden bende kısa bir süre önce geçtim.seni arkadaşların dödürmüş beni doktorlar.neyse uzatmayacağım bu hayat kaçmak için o kadar kolay değil.mavinin yazdığını dinle ve böyle buyurdu zerdüş'ü mutlaka oku.herkes kendine dikkat etsin fırsat bulursam siteye girmeye veya dödüğümde aranıza katılmaya çalışıcam...
huzur dedim mi arkadas alacaksın yanına 1-2 arkadasını 1 tane ufak rakı az beyaz peynir sınırsız ton baliği(kus gribi var ya o yüzden) atacaksın bir kaset müzik setine hiç bir seyi düşünmeyeceksin ölümden baska... bakacaksın mıhabbetine gel keyfim gel diyeceksin yıkılcasına...fazla içipte sapitmayacaksın... ağzınla içeceksin terpiyeni bozmayacaksın efendi olacaksın ağır davracaksın ki abi desinler...
