Pusulamda Yalın

[kaaniscen]

seni yazmaya göreyim
huysuz harflerim
gözlerinin çağla tatlısı sesinde
hatmettim yaşamayı
kına sadeliği güzelim
bil ki tek yüküm gökkuşağı edalı uzaklığına
hasret taşımak gün devran boylu
kayboluşuna kapanır perdeler
ceketim her daim is kokulu

yedi iklim yedi kıta ve tükel gök
seyr ü sefer eyledim
pusulamda dudağının yalın şiiri
varlığınla açıldı bu çağ
yokluğunla kapanacak
ve anılarımın sözlüğüdür
gözlerini kaçırışın
ilkyaz öyküsü bakışlarımdan

bozdun fiyakasını tüm yalanlarımın
duru bir kan yumağıyım şimdi şahdamarına
akan su cömert yürek yangınıma yaşadıkça sen
ve kumral saçlarına düşürdüğün
kar taneciklerine kurduğum dünya çığ olur
taşar gözlerimden
serilir ayaklarının önüne


kağan işçen/ mart-2010

yağmuru izleyen çocuklar gibi

şiirlerimle

ve

şiirlerimde

bekliyorum...