Sarıyorsun Alevlerimi

[kaaniscen]

Sarıyorsun Alevlerimi

sararsın alevlerimi
ölüme bir şey bırakmaz gözlerin
öfkem bir sana söner
bilirsin
iç rüzgarım kırılır
erik çiçeklerinde yağmur
bende âlâsı olur
tüm çocuk ağlayışların

geceyi hesapsızca içer
israf ederimbulutlara ay ışığının vuruşunu
sen olmazsın roman kahramanları yok olur
kahramansız kalır dünya
her şey aynılaşır
kör bakar aynalar beyazlara
ışıkları söner iç ülkemin
biter o ara sessizlik
başlar o en acı ömür gerçeği
sensizlik

uykusuzluk sensizliktense yakışır yüzüme
geceyi gece yapan aşksa baş tacımdır uykusuzluk
kıyamam düşlerime düşlerimle yıkarım gözlerimin
sana bakmalardan kalan gri tortusunu
aşkımıza dokunmadan
sabahın ilk ışıkları

karşımda öyle duruşun
imgelerin parçalaması göz kapaklarımı
ben görünmez adam Çarli
okul yolunun en iddialı kaçağı
ateş böcekleri
yıllar sonra ışıksız kaldığı zaman
ellerinin yokluğunun ölümü anımsatmışlığı

kalbimin ansızın duracakmış gibi açması gözlerimi
bir gece ansızın kollarını açar gibi beklerken Samanyolu
yokluğunla adam olur ölüm bile
bir ben olamam bilirsin
yağmur düşkünü
o korkak çocuk
haylaz serseri

fütursuzum sonbahara
ayrılığa çıkacaksa
her yaz yorgunluğunun sonu
adres defterimin arasında gazelleri
saçlarının
çalacağım her kapı kumral bir cehennemdir artık
yaşadığım her ev cehennemî bir kumrallık

acılarımın ayracı
ela bakışlarının yankısı
kıvılcımı sensin kirpiklerimin
en sabah halinin
en yalın halinin
bir yaşam özetidir seni böyle düşünmek
içimdeki kırıklığın acımasız kırılganlığı

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.