Seninle Gün Tespitleri

Seninle Gün Tespitleri
gün yarı ışıktı
yolun tanıklığı an kesiti
kimse tanıyamaz yüzümü...
geçip gittiğime
sadece pencere önü çiçeği alışık
o da ben ben olduğum için değil...

hiç tanımadığım herkesi tanıdım sanki
tanıttığımı sanıyorum önüme eğik bakışlarımla
bir yalnızlığa ne kadar ihtiyacım olduğunu
bir başkasındaki
çocukluğumun çamurlu sularını anımsatan
babamın eprimiş kumaşlı ceketlerini

eski semt dolmuşlarına sığmayan
mahallenin en güzel kızının havası var
sana sarıldığım andaki bana sığınışında
terli sıcak ve misk kokulu
çoraplarında alelade doğal ve seksi sadelik
saçlarının şakaklarından başlayan kısmını
öpmeye doyamıyorum...

eskiden pazar konserleri olurdu
eşliğinde annemin eski ve yeşil
leğende çamaşırlar yıkadığı
ardından kovboy filmleri
hep bir amerikan mucizesiyle öldürülerek
uygarlaştırılan kızılderililer üzerinden
aşk ve ego...
öğlen sıcağında seni düşünüyorum...
bütün sıkıntıları atmak için düşlerimedek
kendimi ve evreni gözden geçiriyorum
dışarımda bir sen kalıyorsun
iki yaşlı kadın kahve ve sigara düşkünlüklerini
anlatırken birbirlerine
dışarımda bir senin dudaklarınla öpüşmek

karaköy rıhtımı'nın rıhtım tabelasında martı
bakışları benim sana...
kıyının en köşesinde bir karabatak kanlı terli kapkara
kiri pası benim seni düşünmekten...
çımacı oğlan kimseye gülmüyor
senin o müstehzi gülüşünü özlüyorum...
mersin'li sahaf bayan bir kitap uzatıyor
malina...bachman...acaba diyorum...
ve benim yangınım her zaman sensin...
mert kafeterya'da yalvar yakar iki şekersiz kahve
ılıklaşan nefesinle bir yatakta seninle kaybolmalıyım...

üsküdar katibim'de her zaman halk günü
çocuklar köfte ekmek ve kumpir için mızıldanıyorlar
şişko bir oğlan patatesin kabuklarına sulanıyor
emekli bir siluet sözcü gazetesinin orta sayfasında
ama en çok dondurma...
bana verdiğin sözlerin anılarıyla üşüyorum
tutulmuş sözler daha çok acı veriyor aşkım
anlıyorum...
sen aşkım dememe de kızarsın şimdi
ah bu temmuz
ağustos'un suç ortağı...

Kağan İşçen