Seninle Ölüm Dikkatsiz

[kaaniscen]

Seninle Ölüm Dikkatsiz
topraktın yaslandığım bilinmeyen çare
dünde kalan ne varsa yırtmaktın tartışmasız
bulunmayan haylazlığıma yorduğum bir töre
sensiz ülkeler köhne yıkık çocuklar yarınsız

nerde bir ses duysam ağlarım sanırım sesin
bak çoktandır gökte kuşlar rahatsız
değdiğin heryerde zaman acıyla inlesin
ilk sevdiğim gülüşünde kaldım sonrasız

unuttuğunu unuttum beni ben ben miyim
yollar neden karanlık dağlar böyle takatsiz
bilsem hayal misin yoksa yanın yören miyim
bölünür sensiz ömür seninle ölüm dikkatsiz

Kağan İşçen