Sessizlik Bize Yakışmıyor

[kaaniscen]

Sessizlik Bize Yakışmıyor

üzerimde laciverdî ağlamaklı
dünyaya darmadağın saçların
gülümser elmacıklar dururken bir köşede
dargın yalınayak
karagün dostu mektupların
koşar adım hikayeleri gibi

ellerini tutuşum bir başka ülke
ayrılıklar vatanım
yerli yerinde günbatımları
kapanıyorum içimin yabancı yakınlığına
siluetin dünyanın en uzak yakınlığı
lugatimde binbir anlamı en yakın en uzak anlamının
pınarın başında ağacın gölgesi
bir su içimi ömrümüz
eskidikçe büyür yaralarımın tambur taksimi
güncesinde göçmen kuşların
zamanla çoğalan unutkanlıklar gibi
bıraktığımız şehirlerin kederli ışıkları
sayrılı susuşumuzca katran rengi sularda

başlar acımsı bir sıcaklık
sessizlik biçilmiş kumaş ayrılığa
sessizlik kuzey iklimi
sessizlik bize yakışmıyor
kavuşmalar uslanmaz kış uykusu
kavuşmalar ayrı dünya ayrı bir yeri olan
geceler masal kahramanı mutsuzluk
ve yitirmiş mevsimini
bitmez anlatmakla
yaralı ceylanlara

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.