Bu sitedeki lavinya.net forum/panolar sayfası bölümü 22 yıl önce yani 2002 yılında kurulmuş, 11 yıl önce 2013 yılında ise aktif kullanımı durmuştur. Güncel/yeni paylaşım yoktur. Yalnızca arşiv/nostalji için yayına açıktır.
Sigara'nın kapalı mekanlarda içilmemesi hakkında
-
Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
-
Filinta
-
Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
SEVGİLİDEN AYRILMAK
Onunla ılk tanıstıgım zaman … Ortaokula gıdıyordum henuz 14 yasındaydım. Onun yasını ıse hıc sormayın ! Goz gore gore kendımı atese attıgımı sonradan anladım. Herkes bu beraberlık ıcın yasımın cok kucuk oldugunu soyluyordu. Aslında hıcbır zaman yasın uygunlugu soz konusu olamaz boyle bır ılsıkıde. Ilk oncelerı sadece yakın arkadaslarımla paylastım kucuk sırrımı. Sadece gonul eglendırıyordum onunla. Ne kadar da aptalmısım ? Aileme anlatamazdım. Reddedilecegini pesınen bılıyordum. Baslangıcta tenha yerlerde cok seyrek bulusuyorduk. Daha sonra bulsumalarımız sayısı gıttıkce arttı. Ok Yaydan cıkmıstı bır kere. Evet onu sevıyordum. Aklımda hep aynı dusunce vardı; “ Onun tutsagı deılım ve ıstedıgım zaman terk edebılırım.” Ne kadarda akılsızmısım. En sonunda olan oldu. Bır gece annem bızı yatakta yakaladı. Kızmadı, bagırmadı sadece kısa bır nasıhat cektı. Beraber olmamızı yasak etmemnın mumkun olmayacagını acı acı anlattım.
Aradan seneler gectı, ama gıttıkce bırbırımıze baglandık. Daha dogrusu ben ona baglandım. Tahmın edebılecegınız gıbı onun umrunda bıle deıldım. Aradan gecen yıllarda kaybeden taraf hep ben oldum. O bana sahte mutluluklar verdı sadece. Bense her seyımı … Onun ıcın kavga ettım, onun yuzunden cok hastalandım. Once onu sevmeyı ogrendım sonra da nefret etmeyı. Beraber olmayı ıstemedıgım anlarda bıle, yanımda olmaya devam edıyor. Ne yalan soyleyeyım : bazen ben de ısteyerek onun pesınden kosup sokak sokak aradıktan sonra hasretle yenıden bulusuyorduk. İrademı yerle bır ettı. Ailemle, yakınlarımla arama gırdı. Arkadaslarımın coguda ondan nefret ettı. Hatta ben bıle tıksındım bazen, bedenıme ve ruhuma sınen kokusundan. Dudaklarımın her dokunusunda ben ondan o benden bırseyler calıyordu. O her seferınde yenılıyordu kendını, bense gıttıkce kotulesıyordum. Buna ragmen bır turlu terkedemedım.
Aslında cok defa denedım ayrılmayı, hepsınde de donusum bır oncekınden guclu oldu. Yoklugunda hasretıyle kıvrandım, bu ayrılıga alısmaya calıstım, ama asla aklımdan cıkmadı. Tırnaklarımı yedım, yetmedı; kuruyemise basladım, ayrılık kılo aldırdı. Hatta ınanmazsınız ama, su anda bıle yanıbasımda. Ama yınede hepınızın onunde yemın edıyorum ve soz verıyorum : “ Ya o benı bırakacak, ya ben o sigarayı!...
( Şimdi, Lutfen Bır Kez Daha Okuyun )
Onunla ılk tanıstıgım zaman … Ortaokula gıdıyordum henuz 14 yasındaydım. Onun yasını ıse hıc sormayın ! Goz gore gore kendımı atese attıgımı sonradan anladım. Herkes bu beraberlık ıcın yasımın cok kucuk oldugunu soyluyordu. Aslında hıcbır zaman yasın uygunlugu soz konusu olamaz boyle bır ılsıkıde. Ilk oncelerı sadece yakın arkadaslarımla paylastım kucuk sırrımı. Sadece gonul eglendırıyordum onunla. Ne kadar da aptalmısım ? Aileme anlatamazdım. Reddedilecegini pesınen bılıyordum. Baslangıcta tenha yerlerde cok seyrek bulusuyorduk. Daha sonra bulsumalarımız sayısı gıttıkce arttı. Ok Yaydan cıkmıstı bır kere. Evet onu sevıyordum. Aklımda hep aynı dusunce vardı; “ Onun tutsagı deılım ve ıstedıgım zaman terk edebılırım.” Ne kadarda akılsızmısım. En sonunda olan oldu. Bır gece annem bızı yatakta yakaladı. Kızmadı, bagırmadı sadece kısa bır nasıhat cektı. Beraber olmamızı yasak etmemnın mumkun olmayacagını acı acı anlattım.
Aradan seneler gectı, ama gıttıkce bırbırımıze baglandık. Daha dogrusu ben ona baglandım. Tahmın edebılecegınız gıbı onun umrunda bıle deıldım. Aradan gecen yıllarda kaybeden taraf hep ben oldum. O bana sahte mutluluklar verdı sadece. Bense her seyımı … Onun ıcın kavga ettım, onun yuzunden cok hastalandım. Once onu sevmeyı ogrendım sonra da nefret etmeyı. Beraber olmayı ıstemedıgım anlarda bıle, yanımda olmaya devam edıyor. Ne yalan soyleyeyım : bazen ben de ısteyerek onun pesınden kosup sokak sokak aradıktan sonra hasretle yenıden bulusuyorduk. İrademı yerle bır ettı. Ailemle, yakınlarımla arama gırdı. Arkadaslarımın coguda ondan nefret ettı. Hatta ben bıle tıksındım bazen, bedenıme ve ruhuma sınen kokusundan. Dudaklarımın her dokunusunda ben ondan o benden bırseyler calıyordu. O her seferınde yenılıyordu kendını, bense gıttıkce kotulesıyordum. Buna ragmen bır turlu terkedemedım.
Aslında cok defa denedım ayrılmayı, hepsınde de donusum bır oncekınden guclu oldu. Yoklugunda hasretıyle kıvrandım, bu ayrılıga alısmaya calıstım, ama asla aklımdan cıkmadı. Tırnaklarımı yedım, yetmedı; kuruyemise basladım, ayrılık kılo aldırdı. Hatta ınanmazsınız ama, su anda bıle yanıbasımda. Ama yınede hepınızın onunde yemın edıyorum ve soz verıyorum : “ Ya o benı bırakacak, ya ben o sigarayı!...
( Şimdi, Lutfen Bır Kez Daha Okuyun )
yazı süper helal olsun ailemdeki sigara içen insanlara okudum bunu.ilk başladıkları zamanlara döndüler galiba babanesinin evindeki sigaraları halasının çocuklarıyla çalışlarını anlattı çocukluk işte diyerek.''bak çocuğa kararını vermiş ben kendimi bildim bileli söz veriyorum kendime bırakamadım acı tütün kokan sevgilimi ''dedi 
.ama azalttı artık o da nefes alıp verirken zorlanıyormuş.abim yorum yapmadı.onunda sevgilisinden ayrılması baya uzun zaman alacak galiba.sen karaeını vemişsin hayırlı olsun,kolay gelsin .
.ama azalttı artık o da nefes alıp verirken zorlanıyormuş.abim yorum yapmadı.onunda sevgilisinden ayrılması baya uzun zaman alacak galiba.sen karaeını vemişsin hayırlı olsun,kolay gelsin .-
misk
-
Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
Bende Sıgara Icmıyorum Zaten Belkı Bırılerının Fıkırlerı Deısır Dıye Yazdım O Hıkayeyı Belkı Ders Alanlar Cıkar Hemde Copy Felan Yapmadan Ellerımle Yazdım Sızler Icın. Bır Kısı Bıraksa Sıgarayı Kardırmisk yazdı:acıklı bir aşk hikayesi:)) ya içen tiryaki olan insan için bırakman imkansız belki ama..kapalı alanlarda içilmemesi çok iyi uygulama olur,acayip rahatsız edici bişey!! kimse size bırakın demiyo, içmak için bu kadar direniyosanız, dışarısı var:)) açık hava..sigarayla soguk iyi gider!!!
Sana Sonuna Kadar Hak Verıyorum misk ...
herkes aynı şeylerden bahsediyor ''biz de nefret ederdik ondan ama yanlızdık ve yapabileceğimiz hiç birsey yoktu vs vs ve sigaraya başladık''.bana bu tarz nedenler çok saçma geliyor.yanlızsan sigaraya mı başvurman gerekiyor.ama onu içip içmemek içen kişiyi ilgilendirir o yüzden karışmıyorum artık kimseye.isteyen bırakır isteyen bildiğni yapar
-
Filinta
mazeret olarak say mıyorum enyakın dostum, dertortagım,beni tek anlayan o vs vs bu kendinizi avutmak tanbaska bir sey deyil bence nefsine güvenen sigarayı bıraka bilir cok birakanlarda var ama bu kararı almak herbaba yigidin harcı deyil sigara iletinden ne anlıyor ve niye savunuyorsunuz anlamıyorum...
-
Adventureman
- Admin
- Mesajlar: 2107
- Kayıt: Perşembe, Haziran 3, 2004 21:31
- İsim: Ersin
- Konum: Giresun
- İletişim:
-
bigmerLin
-
bigmerLin
Ahh be hocam... Bilmez miyim... Çok iyi hem de... İnsan bir teseLLi oLarak görüyor onu asLında.. Ama biz teseLLiyi yanLış yerLerde arıyoruz gaLiba...hakan yazdı:Sigarayla ilgili bugüne kadar duyduğum en güzel özetlerden bir tanesi:
"Parasını eL aLır, dumanını yeL alır, Zehiri sana kaLır.."
Ama geLin görün ki bunları biLe biLe haLa....
Arkadaş yalnızlık nedir bilirmisin.......Bu benim en iyi dostum..
