Sorgusuz Güz

Sorgusuz Güz

beyaz yalanlı bir masumiyettir romantizm
sapsız bir çiçek gözlerinin gülüş anında
senli olmaya hevesli ölmeyi bilerek
bir güne sonsuz kere yabancı kalmaktır
yoksan kendinde ve bende...

sorgusuz bir güz gibi aşksız yüzüm
zamandır tek yetmeyen bana
saatler ezik bakmasa bu denli yüzüme
bilmez miyim seni daha sakin beklemeyi
ve sürekli ısırır mı gözüm uzaklığını

bütün soruları yanıma aldım
tutar yanım yok
sen yoksun diye cevapsız kaldı yaşam
bari ağaçlar gibi paylaşsaydık izlemeyi yağmuru
yaşadığın ülkeyi kırlangıçlara benzetir miydim ki
gene de...

konusunu yitirmiş biçim şimdi kalbim
göğsümün ortasına saçın gerek
göğüme özgürlüğün
kendime ihanetime aşkın
felsefeme hayata bağlanışın gerek
yoksa
yıldızlar ümidin karanlığa bıraktığı
bir yeryüzü öpücüğü gibi gelir mi sanıyorsun
öfkeme
öfkeme...

Kağan İşçen

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.